Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
Я злодзяй». Сышліся i пашлі красці. «Што будзем красці? — Давай хлеп красці». Кураполле Паст. Давайце мыце-ка noŭдземо. Ванелевічы Кап. О Даваць лататы — уцякаць. Хлопцы давалі лататы. Дварчаны Паст. ДАВЕ'ДАВАЦЦА незак. Наведваць. Я хадзіла бальных даведавацца. Валынцы В.-Дзв. ДАВЕ'ДАЦЦА зак. 1. Дазнацца, пачудь. Ці многа чаго даведаліся? Дзераўное Стаўб. 2. Наведаць. Трэба даведацца яго. Малахоўцы Бар. Бацька прыедзіць даведацца. Валынцы В.-Дзв. ДАВІ'ЦЬ незак. 1. Выціскаць. Давіць мёд з сотаў. Глівін Барыс. 2. Душыць. Куры давя лісіца. Рыбчына Віл. ДАВО'ЛІ, ДОВО'ЛІ прысл. 1. у знач. вык. У дастатковай колькасці. Цяпер бап даволі. Рагулішкі Даўг. Як добра цяпер жывецца, усяго даволі ёсць. Саланое Віл. Не было так, кап даволі ўсяго. Каўняны Гродз. Старэйшаму чалавеку то i даволі. Мсцібава Ваўк. 2. у знач. вык. Досыць. Даволі солі! Мсцібава Ваўк. Даволі з іх ягнят. Кузьмічы Люб. Даволі наслухаўсо. Крынкі Крын. Даволі мне ўжо, наеўся! Калясное Міхал. 3. у спалуч. з прысл. У значнай ступені, у вялікай меры. Даволі многа мукі. Даволі многа малака i дарма. Ялова Пруж. ДАВО'ЛЬНЕ, ДАВО'ЛЬНА прысл. 1. Toe ж, што i да вол i 1. У нас лесу давольне. Дзяніскавічы Ганц. 2. Toe ж, што i д а в о л i 2. Сілы во няма, довольна. Канюкай Вільн. ДАВО'ЛЬНЫ прым. Задаволены. Да гэтых войнаў усё мало было, a січас усім довольна стала. Цярушкі Ваўк. Будзь довольны, што ест, а не хватай. Кудзялянцы Шальч. ДАВУ'ТКА ж. Старая дзеўка. Яна — давутка, ня йдзе заму ш, ніхто ня ўзяў. Ракаўскія Швянч.; параўн. польск. dewotka, літ. davatka багамолка'. ДАВУ'ЦЦА м. Камандзір, начальнік, палкаводзец. Няма давуцца, i войска гіня. Старыя Смільгіні Воран.; параўк. польск. dowodca тж'. ДАВЯДА'ЦЦА, ДАВІДА'ЦЦА незак. Toe ж, што i д а в ёд а в а ц ц а. Як у бальніцы была, я давядалася. Доўга ні daвядалася. Лісна В.-Дзв. Не давядаюцца яны да нас. Лоск Валож. Прыехалі давідацца мяне небажанята мае. Кузьмічы Люб. ДАВЯРА'ЦЬ незак. Аказваць давер'е.\7 Не давярай ваўку, пакуль яго з нох не саб'еш. Кіралі Шчуч. ДАВЯСЕЛКІ толькі мн. Народны звычай запрашаць пасля вяселля (праз тыдзень) блізкіх родных маладога ў дом да маладой. Паехалі на давясёлкі — маладая з бацькамі маладога едзя да сваіх бацькоў. Старое Сяло Зэльв. ДАГАВАРЫ'ЦЦА зак. Дамовіцца. Жаніцца дагаварыліся. Солы Смарг
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

давере, давольна, давольны, давядацца, давяраць, дагаварыцца, доволі, сабеш
6 👁
 ◀  / 729  ▶