чалавек. Паляцкішкі Воран. Яго сын дураваты. Альхоўка Навагр. ДУРАВЕ'ЛЬ м. лаянк. Дурань. Дуравель ты! Вялікія Баяры Шчуч. ДУРА'К м. Toe ж, што i д у р а в е л ь. VДурака i свет не навучыць. Кураполле Паст. Дуракоў ні сеяць, ні гаруць, яны самыя родзяцца. Кудзялянцы Шальч. ДУРАКАВА'ТЫ прым. Тое ж, што i д у р а в а т ы. Бн нямнога дуракаваты. Чычалі Швянч., Любішчыцы Івац. ДУРАЛЕ'И м. Тое ж, што i д у р а в е л ь. Дуралей ты! Міратычы Карэл. ДУ'РАНЬ м. Тое ж, што i д у р а в е л ь. VДурня хоць i золатам аблажы, яму ўсё раўно. Кураполле Паст. ДУРАСЛГВЫ прым. Гуллівы. Дураслівы кот. Едлавічы Брасл. ДУРАТА' ж. 1. Дурасць. У яго ўсіх дома німа, у галаве дурата. Дзяніскавічы Ганц. 2. Неабдуманы ўчынак. Дурата нашла на мене, i я пабегла шукаць. Номікі Бабіц. ДУ'РБАЦЬI незак. 1. Разумець, цяміць. Ужо твая малая дурбая нешта. Дакудава Лід. Дурбая [у арыфметыцы] троха. Вялікія Баяры Шчуч. Бн слаба дурбая, як рашаць заданы. Кіралі Шчуч. Малоя, а добра дурбая. Старыя Трокі Трак. Ужо яна [дзяўчынка] дурбае, мацеру, бацьку пазнае. Галубы Мает. 2. Затлумліваць, задурваць. Што ты мне дурбаеш галаву?! Парэчча Гродз. ДУ'РБАЦЬII незак. Хадзіць i патроху скубці траву. Яшчэ карова троху дурбаіць. Ракаўскія Швянч. ДУ'РДАЦЬ незак. экспр. Будзіць тармосячы. Раздурдай ты яго! Дурдаеш, дурдаеш i ня можаш раздурдаць. Солы Смарг. ДУР-ЗЕ'ЛЬЯ «. бат. Дурнап'ян. Дур-зелья на пены пасыпалi, бабы паляжалі, падурнелі, на двор павыскіквалі. Солы Смарг. ДУРМАНА'И м. Тое ж, што i д у р а в е л ь. Hi было б гэтакого дурманаю, i жыла б добро. Дурманай ты! Міратычы Карэл. ДУРНАВА'ТЫ прым. Тое ж, што i д у р а в а т ы. Была такая дурнаватая баба. Лісна В.-Дзв. ДУРНАПЯ'Н м. Тое ж, што i д у р-з ё л ь я. Дурнап'ян ад пужаня. Рыбчына Віл. ДУРНАТА' ж. Тое ж, што i д у р а т а 1. Дурната ў галаву залезіць. Едлавічы Брасл. ДУРНІ'ЦЫ мн. бат. Буякі. Дурніцы растуць у лесе, п'яніца, ягода такая. Саланое Віл. ДУРНО'Е н. Тое ж, што i д у р а т а 1. Добрага не скажу, а дурнога прыдумаю. Парэчча Гродз