ляры накладвая. Тупічдны Ваўк. Трэба акуляры надзець. Рыбчына Віл. Я даўна з акулярамі чытаю. Каб былі да воч дабраныя акуляры. Груздава Паст. Акуляры дзе мае дзеліся? Старыя Смільгіні Воран. Драчовата, то окуляры носыть. Сіманавічы Драг. АКУ'НЬ м. Акунь. Акунь, як надзьмецца, такі калючы. Ахрэмаўды Брасл. Акунь адзін папаўся. Жодзішкі Смарг. У акуня пляскуна нету, плеўка ў яго, там дух сабіраяцца. Быстрыца Астр. АКУРА'ТНЫ прым. 1. Ахайны, акуратны. Акуратна дзяўчына. Міратычы Карэл. Акуратная баба, у яе парадак. Груздава Паст. 2. Гаспадарлівы. ён у яе акуратны: добры чалавек, усю гаспадарку ў парадку трымае, робіць i робіць. Крэва Смарг. Во, ён акуратны чалавек, ведае, што да чаго ў гаспадарцы. Дакудава Лід. 3. Дзяўчына добрых паводзін. Такая акуратная, няцягушчая дзеўка. Быстрыца Астр. АКУРА'ЦІЦЬ незак. Разразаць, падрыхтоўваць. Даўней лыкі атмачываюць, акурацюць i плятуць лапці, ціпер ні плятуць. Лісна В.-Дзв. АКУ'ТАЦЬ, ОКУ'ТАТЫ зак. 1. Уцяпліць. Трэба акутаць хату da вакон лапкамі ці саломай, ці кастрыцай. Мсцібава Ваўк. 2. Ухутаць, цёпла апрануць. Трэба акутаць дзіця. Вялікія Баяры Шчуч. Окутала хлопця, хай собі йдэ на лід, ны змэрзнэ. Сіманавічы Драг. 3. Акаваць. Акутаў жалезам ca~ начкі. Чычалі Швянч. АКУ7ТЫ дзеепрым. Акаваны. Не тое, што жалезам акута, a ўся дзеравяная. Швэды Вільн. АКУ'ЦЯ н. Акоўка. Палазы былі выкапаныя, цяпер акуця робім. Дакудава Лід. Акуця i павоска — сто злотых каштавала. Старыя Трокі Трак. Калясо ў возе, спіцы ў калясе, вобад, калотка, акуця, шыны жалезныя па верху пацягнены. Пацаўшчына Дзятл. АКУ'ЧНІК, АКУЧЛНІК м. Акучнік. Цяпкай полім, a акучваем плушком, акучнікам, а раныйы сахой. Мельнікі Лудз. Ганяюць бульбу акушнікам. Валынцы В.-Дзв. АКЦЭ'НТЫ мн. перан. Размова, гаворка. У нас акцэнты старабытныя. Альхоўка Навагр. АКЦЭТІЦІЯ ж. устар. Частка зямлі, гаспадаркі, якую пакідалі сабе бацькі да канца жыцця. Старыя акцэпцію пакінулі. Граўжышкі Ашм.; параўн. лац. acceptio прыманне'; acceptitare 'бесперапынна атрымліваць'. АКЯНГЦЫ ел. АКАНГЦЫ АЛАВА' гл. ГАЛАВА' I АЛАВЕЧІІКА гл. ГАЛАВЕШКА АЛАЛО'УНІК гл. ВАЛО'УНІК II АЛА'ТКА, АГЛА'ТКА, ГАЛА'ТКА, ГЛА'ТКА ж. Аладка. Алаткі пякла. Блін на ўсю скавараду, a аладак некалькі лі
Дадатковыя словы
аглатка, акураціць, алалоунік, алатка, валоунік, галатка, глатка, окутаты
19 👁