Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
пушкі Ігн. 2. Toe ж, што i а д з ё ж а 2. Лугу с попелу наробім, адзене моем. Ракаўскія Швянч. АДЗЕФЖЫЦЦА зак. Спыніцца. Бягом бегла i адзержылася тут лі хаты. Кураполле Паст. АДЗЕФЖЫЦЬ зак. Спыніць. Каня адзержыць трэба. Ma~ гуны Паст. АДЗЕФЦІ зак. Ададрадь. Адзерыш лісцінку — хлеп укусны. Мішневічы Шум. АДЗЕТАК м. Toe ж, што i а д з е ж а 1. Абутку i адзетку хватая. Гайна Лаг. АДЗЕ'ТЫ дзеепрым. 1. Добра апрануты. Яна адзета хорашанька, i ён адзеты. Альхоўка Навагр. 2. Забяспечаны адзеннем. У мяне дзіця адзета. Лоск Валож. АДЗЕ'ЦЦА зак. 1. Набыць неабходнае адзенне. Купім ёй адзецца. Дакудава Лід. 2. Мець адзенне. Маладуха багата мае чым адзецца. Стральцы Шальч. У яе ест i адзецца i абуцца. Швэды Вільн. АДЗЕ'ЦЬ зак. Toe ж, што i а б д з ё ць 1. Адзела дзеці. Альхоўка Навагр. Адзей яго i раздзей. Паляцкішкі Воран. Другія панчохі адзену. Старыя Трокі Трак. АДЗЕ'ШКА гл. АДЗЕ'ЖКА АДЗЁНАК гл. АДО'НАК АДЗЁР I м. мед. Дзіцячая хвароба. Адзёр як выступіць, як мак. Ен забалеў адром. Вецярэвічы Пух.; параўн. польск. odra тж'. АДЗЁР II м. Падмосткі пад вуллі, што ўстанаўліваюцца на дрэве. Адзёр рабілі ад мядзведзя, каб не мог узлесці на дзераво, у три рады клалі доскі на метр шырыні, гвазды прадоўбалі i кругом дзерава клалі намоет. Дзяніскавічы Ганц. Адзёр, адры былі некалі, вуллі ставілі, каб мядзведзь не зале с. Рыбчына Віл. АДЗГМКІ мн. Зазімак. Першы снег выпадзіць i згоніць— адзімкі. Пасіене Лудз. АДЗІ'МНІЦЬ зак. Астыць. Адзімніла паветра за гэты холад. Лайпушкі Ігн. АДЗЕН 1. ліч. Адзін. Адзін аднага б'ець. Груздава Паст. Адзін за адным так дрыжэлі. Саланое Віл. Па нном паедуць. Дзяніскавічы Ганц. Белыя штанішкі адныя i кашуля адна. Чычалі Швянч. 2. Адзінокі. Лепі ніхай будзя ў полі камянь адзін, як чалавек адзін, звер i той не хоча адзін быць. Альхоўка Навагр. 0 Адзін-адзін, адзін-адзіненькі, адзін-адзінюткі. Ён адзін-адзін бьіў у ёй. Саланое Віл. Адзін-адзіненькі жыве на чужыне. Альхоўка Навагр. Ён у мяне адзін-адзінюткі. Каўняны Гродз. АДЗІНА'К, ОДЫНА'К м. Адзіны ў бацькоў сын. Ён адзінак у бацькоў — усё жыцё калыханы на далані, не служыў у войску. 3 адзінака — слабы чалавек. ён нічога не ўмея, ніко
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

адзежка, адзець, адзешка, адзімніць, адонак, бець, одынак
16 👁
 ◀  / 513  ▶