лыкы гурбы снігу понамітало. Відзібар Стол. 2. Toe ж, што i г ў p а 2. Гу р б а пяску насыпана. Галубы Маст. Гу р б у накідалі пяску с канавы. Вецярэвічы Пух. К р о т нарыў гур б у зямлі. Лоск Валож ГУРБА'Н м., ГУРБАНЫ' мн. Toe ж, што i г ў p а 1. Тур б и ны снегу панамятала кудаса. Галубы Маст. ГУРБАНО'К м. памянш. да г у р б а н. Грудочак, узгорачак. Там гурбанок зямлі. Ахрэмаўцы Брасл. З а полем — гур банок невялікі, нічога там не расцець. Беразіно Докш. ГУРГАЛЕ' мн. 1. Намёрзлы лёд на аконных шыбах. Я к сільны марос i груба намерзне лёд на шкле, мы называем гургале, a потым з іх цячэ. Парэчча Гродз. 2. Замёрзлый ледзяшы, якія звісаюць ca страхі. Гур га л е весяц у адрыне, гур галёў на страсе намёрзла. Парэчча Гродз.; параўн. літ. gu rgulat тж'. ГУРДЖО'ЛЫ гл. ГРУЧО'ЛЫ ГУРДЗЁЛКА ж., ГУРЗО'ЛКО н. Кадык. О л я, гурдзёлка ў яго, як кул ак; от гурдзёлка, што аш каўняра не зашпіліш. Гурзолко у мушчын. Навасёлкі Свісл.; параўн. польск. gardziel глотка'. ГУРЗА'ЛІНА ж. Грудка, цвёрды камячок ў бульбянай кашы. Гурзаліны, як натаўчэш каш у. Мярэцкія Глыб.; гл. г p у з а л к i. ГУРЗА'ЛКА ж. Тое ж, што i г р ы ж 1. Гурзал кі такія па целя i пат пахам і i міш нох. Вецярэвічы Пух. ГУРЗА'ЛЛЕ зб. н. Камячкі. Няд обра стоўчана каш а, гурзалля ёсць. Мярэцкія Глыб.; гл. г р у з а л к i 1. ГУРЗО'ЛКО гл. ГУРДЗЕЛКА ГУРЗО'ЛЫ мн. Гузы. У яе на н а га х чорныя гурзолы, ногі страшныя. Вецяріэвічы Пух.; гл. г у р з а л к а. ГУФКА ж. Пагорак. Н а гурцы не будзе нічога расці. Малыя Аўцюкі Калінк. ГУРКАВЕ'ННЕ, ГУРКАВЕ'НЯ н. 1. Націна, лісце агуркоў. Поросло гуркавене. Смаляніца Пруж. 2. Поле, дзе раслі агуркі. Ускапаў гуркавенне. Галубы Маст. ГУФКАЦЬ незак. перан. экспр. Гаварыць са злосцю, гыркаць. Я м у не ўладзіш — ён гуркаіць, як сабака. Валынцы В,Дзв.; гл. г ы р к а ц ь. ГУФКНУЦЬ зак. перан. экспр. Сказаць са злосцю, гаркнуць. Сын як гуркніць на м атку, як сабака. Ахрэмаўцы Брасл. ГУФНУЦЬ зак. экспр. Хутка зрушыцца з месца, кінуцца бегчы. Я к гурнул і ўсе раптам, то чуць з ног не збілі. Пацаўшчына Дзятл.; параўн. літ. gurneti 'хутка бегчы'. ГУФНЫ мн. Ягадзіцы. У вены, у кумпячыны, у гурны уколы давалі. Індра Красл.; параўн. літ. gurnas 'сцягно, кумпяк'. ГУРО'К гл. АГУРО'К
Дадатковыя словы
агурок, гручолы, гурджолы, гурзалка, гурзалле, гурзаліна, гуркавеня, гурок
6 👁