Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
мора, а за табой гора. Кураполле Паст. Гора едзе i горам паганяе. Альхоўцы Лях. ГОФАЙ прысл, 1. Горш. Ей горай, а табе лепей. Лоск Валож. Горай яму. Чычалі Швянч. 2. Мадней, болыи. Штораз горай кричала. Пацаўшчына Дзятл. ГОФАН, ГОФАНЬ, ГОФЫН м. i ж. Тонкія Н І Т К І для вышывання, мулінэ. Трэда горан разолутваць. Хатынічы Ганц. Горань — тонкія ніткі куплёныя, як мулінэ. Ніткі мулінэ зовут горын. Смаляніца Пруж.; параўн. ням. Garn 'ніткі, пража'. ГОФАНЯ ж. Горан (у кузні). Як кузня, то i гораня павінна быць. Ванелевічы Кап. ГОФАСЦЬ, ГОФАСЬ ж. 1. Гар, чад. У лазні горасць, дым, дыхаць не дае. Рудня Астравітая Чэрв. 2. Гаркота (у агародніне). Апарваю агурке, кап горась выходзіла. Вецярэвічы Пух. ГОР АТЫ ел. АРА'ЦЬ ГОФАЧ м. i ж., ГАФАЧ ж. 1. Гарачыня. Не такі горач при зямле, пайду сяду. Такая горач на дварэ, аш варона с кала валіцца. Кіралі Шчуч. Гарач така летам. Азарычы Пін. У сенцябрэ мало колі бывав гарач. Смаляніца Пруж. Такая гарач на дворі. Сіманавічы Драг. 2. Тое ж, што i га р а ч к а 1. Белька горач была,, ёй з горачы стала. Старое Сяло Зэльв. 3. у знач. прысл. гораччу. У час спёкі. Дзе ты выпраўляеш яе такой гораччу. Навасёлкі Свісл. ГОФАЧА, ГОФАЧО гл. ГАРА'ЧА ГОРБ I м. 1. Горб. У чоловіка горб е. Дзімітравічы Кам. Горба на плечах носіт. Ялова Пруж. 2. Карак, спіна. У вайну маткі дзеці няслі на гарбах. Альхоўцы Лях. ГОРБ II м. Зморшчына, складка. Пригорнуласа на одэжи, на пост эле — то горб, як ны глатко. Дзмітравічы Кам. ГОФБА ж. Куча чаго-н. 1. Насып зямлі, пяску, сабранае каменне. Горба зямлі нанасілі. Старое Сяло Зэльв., Вострава Мает. Горба зямле. Каўняны Гродз. Навазіў цэлу горбу пяску. Пацаўшчына Дзятл. Сабраў у горбу каменье. Дзяніскавічы Ганц. Горба пяску ляжыць, горба камень, горба гною. Баброўнікі Гарад. 2. Кучка зямлі, нарытая кратамі. Крот цэлу горбу натачыў. Чаму ён зямлю точыць? — Бо ён дарогу не сыпаў. На балоце адны горбы насточвалі краты. Дзяніскавічы Ганц. 3. Згорнутае ў адно месца збожжа, знесеная ў кучу агародніна. Малацілі жыто, а потым ссоўвалі ў горбу. Мсцібава Ваўк. Горба буракоў, як цярэбяць i ссыпаюць у кучу. Міратычы Карэл. У горбу скідалі буракі. Малахоўцы Бар. Горба б у львы. Смаляніца Пруж. 4. Неўпарадкаванае сена, салома i інш. Горба сена, саломы, як у порадок не зложэно, то горба. Горба зеля, травы. Вялікі Краснік Пруж. Зваліў сено ў горбу. Навасёлкі Свісл. Сечкі горбу накруціла. Мсцібава Ваўк. 5. Куча галля. Нарубаў веткаў скуйны, адну 30. Зак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

араць, гарача, гбраччу, разблутваць
9 👁
 ◀  / 513  ▶