Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
ГО'ИНЫ прым. 1. Багаты, заможны. Гойную свадзьбу зрабілі. Гемзы Шальч. Гойны гаспадар. Дакудава Лід. 2. Добры, прыгожы. Яна некалі была гойная дзяўчына. Пацаўшчына Дзятл. Вот дзеўка гойна. Кіралі Шчуч. 3. Храбры, рызыкоўны, адважны. Гойны чалавек быу. Гемзы Шальч.; параўн. польск. hojny шчодры'. ГО'КАЦЬ незак. Гукаць, перагуквацца. Гокаіць, можа, заблудзіўся. Якубова Рас. ГСУКО ел. ВО'КА I ГО'ЛАД, ГО'ЛАТ, ГЛОД м. 1. Голад. У вайну■ голад буу. Кузьмічы Люб. На голат выкідая бацян дзіця. Кіралі Шчуч. 2. у знач. прысл. го ладам. Ад гол аду. На цапе сабака памёр голадам, голадам замарыла. Валынцы В.-Дзв. Голадам можна ўмярці. Вострава Мает. V Ад гладу німа цыганак — няма загавору. Швэды Вільн.; параўн. польск. gtćd 'тж\ ГО'ЛАС м. Голас, мелодыя, тон. Салавей пеў на ўшэсця на дванаццацъ галасоў. Вецярэвічы Пух. О В свыннячый голос— пад канец справы. Прышла в свыннячый голос, як вжэ всэ зробылы. Сіманавічы Драг. ГО'ЛАЧКА ж. памянш. да г о л к а I. Дай мне го лачку з ніткай. Паляцкішкі Воран. ГО'ЛДА ж. зневаж. Бальшуха, дылда. Такая голда, а ў лялькі гуляе. Беразіно Докш.; параўн. літ. bulde 'круглы вялікі прадмет', перан. 'пра дзіця з поўным круглым тварам'. ГО'ЛЕ гл. ГО'ЛЬЕ ГО'ЛКА I ж. Іголка. Голкай шыла. Паляцкішкі Воран. У голцы нітка. Вялікія Баяры Шчуч. Шые голкаю; у голцы вушка маленькае; голкі тарчаць. Дзяніскавічы Ганц. Голку нашла. Вялікая голка. Альхоўцы Лях. Увесці нітку ў голку. Грыкені Вільн. Танцевала Голька польку, да впорола в ногу голку. Сіманавічы Драг. ГСУЛКА II ж. цясл. Падоўжная бэлька ў страсе гумна, кладзь. Голка ставіцца на чапёлы, за голку чапляюцца ключы. Бакшты Іўеў. ГОЛОВА' гл. ГА ЛАВА' I ГОЛОВІ'ТІСЕ незак. Абдумваць, думаць. Доено головлюсе i нічого нэ выдумаю. Курашэва Чыж. ГОЛОВЭ'НЬКА ж. Тое ж, што і г а л а в е ш к а 1.С пэчы трэба головэнькі повыкідаті, бо курат. Курашэва Чыж. ГОЛОСНО' прысл. Далёка чуваць. Голосно ў лесі. Хатынічы Ганц. Голосно табы в лісы. Сіманавічы Драг. ГО'ЛУБ гл. ГАЛУ'П ГОЛУБЦГЕ I толькі мн. устар. Гульня, разлічаная на выйгрыш яек на вялікдзень. Тэпэр ужэ на вэлікдэнь нэ іграют в голубціе. Курашэва Чыж. ГОЛУБЦГЕ II мн. кулін. Галубцы. На обіед буду голубціе тушыті. Курашэва Чыж
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вока, галуп, гоины, гокаць, голачка, голе, головэнька, головітісе, голье
3 👁
 ◀  / 513  ▶