Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
што вы провалку глуміця? Вецярэвічы Пух. Ны ріж бумаги, ны глумы. Сіманавічы Драг. ГЛУНДЗГЦЬ незак. экспр. Мянціць языком, плявузгаць. Пірастань ты глундзіць, ужо надаела слухаць, глундзіць i глундзіць. Лісна В.-Дзв.; параўн. літ. glŭndžioti бадзяцца'. ГЛУПАТА', ГЛУПО'ТА ж. Глупства, дурасць. Прае сваю глупату зрабіла так. Кіралі Шчуч. Праз сваю глупоту зрабіла, a послі агледзелася, што не так зрабіла, але ўжо не вернет. Гемзы Шальч. Прав сваю глупоту так зрабілася. Галубы Маст. ГЛУ'ПСТВА н. Недарэчнасць, лухта. Дурны чалавек глупства пляце. Паляцкішкі Воран. ГЛУСТ гл. ГЛУЗД ГЛУХ прым. Глухі. Сільна глух стаў. Валынцы В.-Дзв, ГЛУХАВА'ТЫ прым. Хто недачуе. Глухаваты ты быў, а ціпер зусім глухі. Ахрэмаўцы Брасл. Ужо глухаваты. Грыкені Вільн. Вушы глухаватыя. Скрудалена Даўг. ГЛУХА'Я ВО'СЕНЬ ж. Позняя восень. Гэта было ў глухую восень. Лоск Валож. Восень глухая. Кураполле Паст. ГЛУХА'Я КРАПГВА ж. бат. Яснотка. Глухая крапіва не стракаецца. Мачаск Бярэз., Гемзы Шальч. ГЛУХА'Я СЦЯНА' ж. Сцяна без акон. Там глухая сцяна; шафу ля яе пастаў. Палік Барыс. ГЛУ'ХГ прым. Хто не чуе. На міне «глухая» кажуц. Парэчча Гродз. Я на глухая, як пень — хварэла, адтаго ня чуя. Вецярэвічы Пух. Я слепа i глуха. Пасіене Лудз. ГЛУХО'Я ЖЬГТА н. Кал асы з дробнымі, пустымі зярнятамі. Маланка спаля — глухоя жыта, замораныя зярняты. Быстрыца Астр. Вудзе глухое жыта. Беняконі Воран. ГЛУША'К I м. экспр. Глухі чалавек. Глушак ты! Навасёлкі Свісл., Жылі Іўеў. ГЛУШАЖ II м. заал. Глушэц. Глушак як песні пяець, можна да яго блізка падходзіць. Кураполле Паст. ГЛУ'ШАНЬ, ГЛУПШЯ7, ГЛУШНЯЖ М. Тое ж, што i г л у ш а к I. Глушань ты! — кричу на ўсю хату. Любішчыцы Івац. Антон — глушня, ідзі сюды — ня чуіць. Ахрэмаўцы Брасл. Ах ты глушняк! Вялікія Баяры Шчуч. ГЛУШМА'Н м. i ж. Тое ж, што i г л у ш а к I. Глушман!— на міне кажуц. Парэчча Гродз. Глушман ты! Кураполле Паст., Жылі Іўеў. ГЛУШЭ'Ц м. Тое ж, што i г л у ш а к II. Глушцэ i цяпер водзяцца ў нас. Хатынічы Ганц. ГЛЬГБАКА, ГЛЫБО'КА, ГЛЫБО'КО, ГЛАБОЖА прысл. 1. Глыбока (у вадзе). Глыбака пад карчом ракі водзяцца. Асавец Віл. Мелка, а раптам глыбака. Быстрыца Астр. Там глыбока. Альхоўцы Лях. Тут глыбоко. Старое Сяло Зэльв. У тым балоце глабока, дзе вокнішчы бываюць. Ухвала Круп
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

глупота, глухг
7 👁
 ◀  / 513  ▶