Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
свіць. Альхоўцы Лях. На дзень па два рас ганіла каровы. Тухавічы Лях. Як я ганіў карову, то бачыў яго. Міратычы Карэл. Трэда гоніці пасвіці; я гоню, воны гонят. Смаляніца Пруж. Яны гонілі товар. Малыя Аўцюкі Калінк. По тры раза гонылі. Горек Бяроз.; параўн. укр. гонити гнаць', літ. ganyti пасвіць'. 2. Весці. Сказаў каня ганіць да яго. Асавец Віл. 3. Абворваць. Калісь пахалі землю сахою i ганілі картоплю сахою, a цяпер плух i шуляк. Трэба i нашу ганіць картоплю. I тут будзя ганіць. Дзяніскавічы Ганц. Вжэ пора картоплі гоныты. Сіманавічы Драг. 4. Праследаваць, выганяць, гнацда. Нашы ганілі фашыстаў. Мсцібава Ваўк. Ганілі казакі людзей. Старое Сяло Зэльв. Гадзюка ганіла чалавека. Каўняны Гродз. 5. Сплаўляць. Лес ганілі моллю ў Дараганаў. Вецярэвічы Пух. 6. Здабываць, гнаць. Дзёгаць із бярозавай кары ганілі. Дзяніскавічы Г анц. ГА'НІЦЬ, ГА'НЫТЫ незак. Ганьбіць. Сынаву няможна ганіць, не благая. Стральцы ІІГальч. Яна ўсё ганіць. Магуны Паст. А вы ганіця нас. Саланое Віл. Ганілі яго. Чычалі Швянч. Hi гань ты людзей! Гемзы Шальч. Сварыла ii, ганыла. Сіманавічы Драг., Відзібар Стол. ГАНКО'УШЧЫК плыт. Плытнік. Ганкоўшчыкі плылі на ганку па раке, ганок так не задзержыш. Валынцы В.-Дзв. ГАННЯ7 гл. ГАИНЯ' ГАНО'К м., ГАНКГ мн. плыт. Плыт. Ганок візалі віццём, віткі рубілі i круцілі, парылі ў печы. Даўней у нас ганкі ганялі ў Свольну, а там у Дрысу, i аш да Рыгі ішлі ганкі цэлым караванам. Мой ацец-пакойнік ганяў ганкі ў Рыгу. Лісна В.-Дзв. Гналі ганкі вясной, гналі ў Германію, a з Германіі — у Амерыку. Дзе ганкі ганяюць, там ёсць румы. Валынцы В.-Дзв. I na возіры ганкі ганяюць. Ахрэмаўцы Брасл. У нас, як ганкі гналі, парваўся ганок. Кураполле Паст. ГАНТА' зб. ж. Гонта. Ганта ca шпорамі, адзін бок войстры заходзіць у шпар. Саланое Віл. Гантою крылі крышы, абгладжуюць, шпар выразаюць. Лапічы Асіп.; параўн. польск. gont гонта'ням. Gant перакладзіна' (Фаем., I, 4). ГАНУ'ЧА ж., ГАНУ'ЧЫ мн. 1. Кавалак тканіны, якой абмотваюць ногі. Трэба абувацца, пакуль ён ганучы найдзе, ці чашоў ганучы? Гемзы Шальч. Ганучы у кашэ. Вялікі Краснік Пруж. Тыпэр я быз ганучэй обув чоботы. Сіманавічы Драг. 2. Сцірка. Гануча каля печы вісіць рукі выціраць. Старое Сяло Зэльв. Гануча выціраць лаву. Міратычы Карэл. Вытры ослона ганучыю. Гануча — шо чыгуны c пэчы выйматы. Сіманавічы Драг. 3. толькі мн. Зношанае адзенне, трап'ё. 3 ганучаў ткалі ходнікі. Дакудава Лід. Ганучнік бярэма гануч забіраў. Гемзы Шальч. Ганучы пазбірпи, памый. Міратычы Карэл. ГАНУ'ЧКА ж. памянш. да г а н ў ч а 2. Ганучкай сцерла стол. Старое Сяло Зэльв. Укручваюць насенне ў ганучку. Аль
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ганкоушчык, ганыты, гонта'<ням, гонтаням, пазбірпй, сынавў, трапё
20 👁
 ◀  / 513  ▶