Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
Шальч. 6. Вярнудь назад. Я був пушов, але мэнэ вэрнулі з дорогі. Курашэва Чыж. ВЯРО'ВАЧКА ж. памяти. да в я p 6 ў к а. Вяровачка матаецца. Веравачкі е. Дзяніскавічы Ганц. ВЯРО'ТНЫ прым. Вельмі падобны, выліты. Дзяучынка — вяротны бацька, а хлопчик — вяротна маці. Мсцібава Ваўк. ВЯРО'УКА ж. Вяроўка. Яна прынясла мне тоустую вяроўку. Саланое Віл. Тонкая вяроука, вяровачка. Вераукь зацягвалі ў настали. Мсцібава Ваўк. V Кап на цябе вяроука нашла! Дзяніскавічы Ганц. ВЯРПЛЮЖО'К м. Зашчапка. Вярплюжок жалезни заціскацъ вядро, як апускаеш у студню. Граўжышкі Ашм. ВЯРПЯТА' ж. Віхор, шчацінне. На спіне ў свіні вярпята — на сала добрая. Старыя Смільгіні Воран..; параўн. літ. verpeta тж' (ЛТ, 172). ВЯРСТА7 I ж. Старая мера даўжыні, роўная 1,06 км. 3 дзве вярстэ да той вёскі. Пацаўшчына Дзятл. Трэба било ісці вярстоў дванаццаць да моста. Стральцы Гродз. Ад нас вярстоў пяцьдзесят паехаушы кажуцъ: «Дай вадэ!» Паляцкішкі Воран. ВЯРСТА7 II, BIPCTA' ж. Дровы, складзеныя ў доўгі рад. Вярста дроу, дровы складаюць у вярсту. Ми вярсту складалі. Рыбчына Віл. Дровы ў вярсту склалі. Глівін Барыс. Дровы злажылі ў дзве вярсти. Дзве вярсти завершуецца дрыўмі. Рудня Астравітая Чэрв. Багата вёрстаў наклала. Пасека Ст.Дар. Дровы складалі ў вірсту. Беразіно Докш. ВЯРСТА7 III ж. Верх страхі. Вярста на страсе— сами вяршок, там ляжыць пажыліна. Груздава Паст. ВЯРСЦГ незак. экспр. Гаварыць недарэчнае. ён вярзець аби-што. Кураполле Паст. ВЯРТЛКУХ м. 1. Скрутак. Круцілі лика ў абаранку, у вяртлюх, начэплівалі на шнурок i рабілі вясла. Рыбчына Віл. 2. Вітка. Вяртлюх скруціць з дупцоў привязваць салому на страсе. Рыбчына Віл. ВЯРТУ7ЛЬ м. Калатоўка. Дзе прапаў мой вяртуль, нада бульбу памяць. Даўней гэтим вяртулём раўгеню разбівалі. Ёдлавічы Брасл.; параўн. літ. mentŭris тж'. ВЯРТУ'Х м. заал. Маляўка ўюна. Галавень браўся на вяртуха. Азяраны Раг. ВЯРТУ'ШКА I ж. Млён. Вяртушкай круцяць верхавік. Глівін Барыс. ВЯРТУ'ШКА II ж. 1. Toe ж, што i в е рч 1. Дралі лика i вяртушкі круцілі. Малахоўцы Бар. 2. Скрутак льновалакна. Рабілі вяртушкі du ў мех складалі. Вяртушкі называлi куклы. Альхоўцы Лях. ВЯРХАЛА'ТЫ прим. Неахайны. Вярхалаты — хто растрапаны ляціць, усё брасаіць. Ракаўскія Швянч
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
11 👁
 ◀  / 513  ▶