Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
сябе на двор. Саланое Віл. 2. перан. Вытрымліваць. Даўней учыцца не выносіла кішэнь. Старыя Трокі Трак. ВЫНО'СЛЫ прым. Гонкі, высокі. Вынослая сасна стаіць. Бакшты Іўеў. Там такі вынослы лес. Стары Свержань Стаўб.; параўн. польск. wyniosty тж'. ВЫНО'СНЫ прым. 1. Toe ж, што i в ы н о с лы. Бяроза просценькая, выносна. Альхоўцы Лях. 2. Рослы, высокі (пра чалавека). Яна выносна дзеўка, a ён — карамзляк i ногі крывыя. Гемзы Шальч. 3. Гучны, высокі голас. Я на крыклівая, а голас выносны — далёка чуваць. Гемзы Шальч. ВЫНЬ часц. Вунь. Вынь у той бок брыгадзір пайшоў. Maчаек Бярэз. ВЬГНЯТЫ, ВЬГНІТЫ дзеепрым. 1. Выцягнуты, выняты з чаго-н. Выняты з вады агурэц — i не той смак. Кураполле Паст. Адна шыба вынята. Лоск Валож. 2. Выдалены з арганізма. У ей почка выніта пры аперацыі. Валынцы В.-Дзв. ВЬГНЯЦЬ, ВЬГНАЦЬ зак. 1. Дастаць, адкуль-н., з чаго-н. Выняла грошы i дала. Старыя Смільгіні Воран. 2. Узяць, атрымаць, выпісаць. Трэба пайсці мэтрыку выняць. Номікі Бабіц. 0 Сэрца выняць — змучыць, загубіць. Яна ей сэрца вынала. Мішневічы Шум. ВЫНЯ'ЦЬ незак. Вымаць. Даўней бульбу зварым, стаўчом, выняім ca ступы, мучыцы патсыпім i робім лапуны. Caланае Віл. ВЬГПАГАДЗІЦЦА зак. Распагодзіцца. Павінна выпагадзіцца сягоння. Ністанішкі Смарг. ВЫПАГО'ДЖВАЦЦА незак. Распагоджвацца. Там выпагоджваецца ўжо. Вецярэвічы Пух. ВЬГПАДАК, ВЫПА'ДОК м. Здарэнне, выпадак. Быў такі выпадак, што я забіла круком сароку. Граўжышкі Ашм. Taкый выпадок трапывся. Сіманавічы Драг.; параўн. польск. wypadek тж'. ВЫПАДА'ЦЬ незак. 1. Падаць. Выпадаў снех часта. Жылі Іўеў. 2. Асядаць. 3 вады выпадая муць, аржа на дно. Maлыя Аўцюкі Калінк. 3. з адмоўем. Нельга. Святам ісці рваць лён ні выпадая. Міратычы Карэл. Не ўсім выпадая ехаць. Гемзы Шальч. ВЫПА'ДВАЦЬ незак. Выпадаць, вылазіць. Валасы сталі выпадваць. Міратычы Карэл. ВЬГПАЛАЦЬ зак. Павырываць пустазелле на агародах, на пасевах, апалоць. Я выпалаю сваю дзялку буракоў. Ёдлавічы Брасл. ВЫПА'ЛІВАЦЬ незак. 1. Выпальваць, заканчваць паліць y печы. Я канчаю выпаліваць у печы. Сакаляны Сакол. 2. Лячыць рожу народным епосабам. Прышла да нас маладзіца l зачала выпаліваць рожу [на назе]. Сакаляны Сакол. ВЬГПАЛЩЬ зак. Скончыць паліць у печы. Як печ выпа
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

выпагоджвацца
3 👁
 ◀  / 513  ▶