Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

рачаюць. Паляцкішкі Воран. Эй, варачайця яго назат. Стральды Шальч. Далэй ны поідымо, ворочаймо коня назад. Сіманавічы Драг. ВАРО'ШКА ж. 1. Toe ж, што i в а р а ж б і т к а. Магуны ГІаст. Даўней варошкі былі, прыметы зналі. Старыя Смільгіні Воран. 2. Благая прыкмета ў забабонах. Варошка даўней была, што людзі аберагаліся браць на дровы рашчапаныя дрэзы пяруном. Гемзы Шальч. Я варошкаў не меў. Жылі Іўеў. BAPCTA'K м. цясл. Варштат. Я ў еарстаку габляваў усё, як майстраваў стол ці што інш. Ахріэмаўцы Брасл. BAPCTA'T м. 1. Toe ж, што і в а р с т а к. У варстаце ест трубы i кліны зажымаць еешч, кап не рухалася. Гемзы Шальч. На варстаця габлююць. Магуны Паст. 2. Ткацкі станок. На варстаце ткуць. Грыкені, Відаўдішкі Вільн. Кросны— гэта варстат. Швэды Вільн. Даўнейшыя прастыя кросна, а пазней — варстат, адной рукой ткуць, a ў кроснах — дзвама рукамі. Дакудава Лід. Старыя кросна — гэта просты станок, варстат — навейшыя кросна. Альхоўка Навагр. Варстат — сталярскай работы, яго пазней рабілі. Стральцы Гродз. ВАФТА у саставе безас. прэдык. 1. Па заслугах, так i трэба. Варта дзягі табе даць. Ністанішкі Смарг. Варта ей, няхай судзюць. Гемзы Шальч. 2. Карысна, мае сэнс. Дрэнная зямля, не варта яе i гараць — там нічога не родзіць. Гемзы Шальч. ВАРТАУНГК, ВАРТАУШЧЫ'К м. Стораж. Вартаўнік вартуя сат у саўхозі. Кіралі Шчуч. Вартаўшчык дзяжурыў вёску ад агня, ад зладзеяў ахоўваў. Магуны Паст. ВАРТНЕФІШЬІ прым. выш. Даражэйшы, лепшы. Саковічыхі вартнейшы дом, чым твой. Ахрэмаўды Брасл. В АФТЫ прым. Годны. Куды ён варты? Чычалі Швянч. Яна нічога не варта, а што ён варты? Альхоўцы Лях. ВАРУШЬГЦЦА незак. 1. Кратацда, рухацца. Нешта варушыцца ў мяшку — глядзі, мыш прынёс. Дзяніскавічы Ганц. 2. Ледзь рухадда. Наш стары чуць варушыцца. Мсцібава Ваўк. ВАРУШЬГЦЬ незак. 1. Кратаць, рухаць. Яму рука баліць, не варушыцъ пальцам,. Альхоўцы Лях. 2. Варочаць. Сена рвзбіваюць, а патом варушаць. Малахоўцы Бар. Сена варушаць, як патсохне. Альхоўцы Лях. ВАРЧУКО'ВЫ, ВАРЧАКО'ВЫ прым. Прыпражны. Варчуковы конь — на ворчыку, на прыпрашцЫ. Масілавічы Сл. Варчаковы вол — вол, якога прыпрагалі. Азяраны Раг. ВАРЧЭ'ЙШЫ прым. выш. Гладчэйшы. Пожах да памяла рабілі з гарэшыны, бо гарэшына варчэйшая — рукі не пастраміш. Кіралі Шчуч. ВАФЫВА, ВАФАВА н. 1. Гародніна. У нас варыва — бурам,капуста. Ракаўскія Швянч. Пасадзіла варыва. Вязынка