Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
ныя} доўгія. Яна валосы мазала памадамі. Груздава Паст. Чорныя валосы былі. Саланое Віл. Валосы зачашы! Міратычы Карэл. Цяпер маладыя еалосамі абросшыя. Валосы рашчашы! Чычалі Швянч. ВАЛО'УНІК I м. 1. Даглядчык валоў. Даўней былі валоўнікі — людзі, якія даглядалі, хадзілі каля валоў. Мярэцкія Глыб. 2. Кароўнік. Валоўнік у саўхозі. У валоўніку цялят adкормліеаюць i здаюць. Малахоўды Бар. ВАЛО'УНІК Н, АЛАЛО'УНІК м. абрад. Валачобнік. Вялікадням валоўнікі хадзілі пад вокнамі праз усю ноч. Ахрэмаўцы Брасл. На первы дзень вельканочы валоўнікі прыходзілі пад акно i пелі. Гемзы Шальч. Даўней алалоўнікі хабзілі i песні спявалі. Груздава Паст.; параўн. літ. lalŭuninkas тж'. ВАЛО'ЦКІ прым. У выразе: Валоцкі гарэх — валоскі арзх. Валоцкія гарэхі ў магазін прывезлі. Крынкі Крын. ВАЛО'ЦЦЯ гл. ВО'ЛАЦЬ I ВАЛО'ЧАЧКА, ВАЛО'ЧКА ж. памянш. да в а л о к а II, Г Уцягні якую еалочачку ў тэпці. Альхоўка Навагр. Вазьму Жарову на валочку i вяду. Альхоўцы Лях. ВАЛО'ЧЫЦЦА незак. экспр. Хадзіць, цягацда. Валочыліся па сяле хлопцы. Малыя Аўцюкі Калінк. ВАЛО'ШКА ж. бат. Васілёк. Валошка сіненька. Дзяніскавічы Ганц. Валошка памагая ад мачавога пузыра. Альхоўцы Лях. У аўсе густом расце валошка. Кнышэвічы Бабіц. ВАЛТУ'ЗІЦЦА, ВАЛТУ'ЖЫЦЦА незак. 1. Бароцца, дужацца. Хлопцы сабяруцца i валтужацца. Мсцібава Ваўк. 2. Распуснічаць. Яна ў школьных летах начала валтузіцца. Гемзы Шальч. ВАЛТУ'ЗЩЬ незак. Тармасіць. Што ты валтузіш яго тут! Ухвала Круп. ВАЛУ'Й м. бат. Грыб з сямейства сыраежкавых. Валуi тут растуць, але ix не ядуць. Рудня Астравітая Чэрв. ВАЛЫ7 мн. Насыпы з зямлі. Валы, ссунутыя трактарам. Мы хадзілі па валах. Мярэдкія Глыб. ВАЛЬГНКА I ж. Тое ж, што i в а л о ш к а. Дакудава Лід. ВАЛЬГНКА II ж. Сварка, мітусня, лаянка. Яны прыдуць, заводзюцца i лаюцца, а патом гэта валынка пройдзіць. Ахрэмаўцы Брасл. ВАЛЬБУ7КА ж. Нараст, гуз. У яго ззаду ні то жаўлак, ні то вальбука. Ухвала Круп. ВАЛЬДЗЯВА'ЦЬ незак. Валодаць, рухаць. Яму атняло сярэдзіну — нагам не вальдзюіць. Лайпушкі Ігн.; параўн. літ. valdyti тж'. ВА'ЛЬКА ж. Сварка, калатня. У іх хаці — валька. Мсцібава Ваўк.; параўн. польск. walka 'змаганне, барадьба'. ВАЛЬКО7 н. Валлё. Валько поўнае ў куры. Пасіене Лудз
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

алалоунік, валоунік, валоцця, валочачка, валочка, валочыцца, валтужыцца, валтузщь, валуй, вальдзяваць, волаць
18 👁
 ◀  / 513  ▶