жила, бо огонь вэльмі бузуе. 2. Энергічна што-н. рабіць. От бузуе чоловіекI Курашэва Чыж. БУЗЯ'НЫ прым. Гразкі. Бузяны бераг. Скрудалена Даўг. Бузяная места там: як станіш, i лезіш уніс. Ахрэмаўцы Брасл. Тут бузяная тапучая места. Лісна В.-Дзв. БУРНЫ мн. Toe ж, што i б у г a L У нас буіны растуць у Захмелішчы. Дзяніскавічы Ганц. БУИ м. 1. Адкрытае месца, скразняк. Пастой на буі дзень — акалееш. Вецярэвічы Пух. 2. Высокае месца, дзе нічога не расце. Гола, як на буі. Вялікія Нястанавічы Лаг. 3. Сухое месца. Буй, дзе косюць, там вышэй, не мокра. Беразіно Докш. БУИДА' ж. Тое ж, што i бай да. Гавораць, што кур дояць, а гэтага ніхто не відзеў—гэта буйда усе. Гемзы Шальч. А гэта буйда, не хачу слухаць. Старыя Трокі Трак. Буйду гаворыш. Быстрыца Астр. Ён буйду пуская, што во тое i тое было. Буйду пусця: во зязюлька кукавала, абы што пусця. Крэва Смарг. Я ны віру, гэто буйди. Сіманавічы Драг. Што вуон говорыт, то всё буйда. Курашэва Чыж. БУЙ Л ЯКУ мн. бат. Быллё. Там адны пальныя буйлякі растуць. Старыя Смільгіні Воран. БУ'ЙНО прысл. Буйна. Буйно крышу капусту, бо для кароў. Номікі Бабіц. БУЙНЫ' прым. 1. Буйны. Сёлета буйныя ягады параслі. Вязынка Маладз., Рудня Астравітая Чэрв. Журавіны летась былі буйныя i многа было. Магуны Паст. Буйндя жыта. Мярэцкія Глыб., Крэва Смарг. Жыта самая буйндя на семяну астаўлялі. Валынцы В.-Дзв. Буйндя зярно. Жодзішкі Смарг. Буйныя яблыкі ў гэтым гаду. Натта калівы жыта буйныя. Гемзы Шальч. Буйная сена. Бакшты Іўеў. 2. Вялікі па памеру. Пакроіла мяса буйнымі кавалкамі. Гемзы Шальч. 3. Багаты, шчодры. Росы буйныя былі, вільгаць зямля мела. Пацаўшчына Дзятл. БУК I м. бат. Бук. У лесе бук е, дзераво чорно вродзі дубу, але дуп бялейшы, лісці падобны да грабу. Альхоўцы Лях. Бук нападобіе граба, але ў нас німа. Дзяніскавічы Ганц.; параўн. руск. бук, польск. buk тж'. БУК II м. 1. Bip. Глыбокае месца ў рацэ, ямы—бук. Ухвала Круп. Бук у рацэ, адзін бук аб'ехаў, дзе круця. Палік Барыс. У буку круця. Глівін Барыс. 2. Круты паварот ракі. Дзе рака закручаная — завуць бук. Беразіно Докш. Шышэйны бук завуць месца, дзе шаша да Можы [ракі] падходзіць. Ухвала Круп. БУК III м. Гуз, шышка. Бук на лэбя — гус такі мае. Старый Трокі Трак.; параўн. літ. bŭkas шышка'. БУК IV м. Скура грубага вырабу. Такая скура бук, боты з яе шылі. Дакудава Лід. БУ'КАВІНА ж. Выемка. У нас букавіна на полі, вада ў ёй
Дадатковыя словы
абехаў, буйдй, бўйда, бўйду, семянў
3 👁