кам. Кіралі Шчуч.; параўн. літ. bńlikas тж'польск. bryla гзымс'. БРЫЛСУ н. Toe ж, што i б p ы ж 1. Брило ля пены, дзе мыло клалі. Кузьмічы Люб. БРЫЛЬ м. 1. Toe ж, што i б p ы ж 1. Мыла клалі на брылъ. Вецярэвічы Пух., Рудня Астравітая Чэрв. 2. Казырок. Брыль цвёрды быў у шапцы. Вецярэвічы Пух.; гл. брылі к. БРЬГНА ж. Вільгаць, кроплі вады на сценах. У склепя адна брына. Якубовічы Шчуч. БРЬІ'НДА I ж. 1. Здор, сала каля кішак. Брында, як фалерына, акруціўшы кішкі. Усе кішкі ўчапіліся за брынду. Старый Смільгіні Воран. 2. кулін. Баланда, дрэнная страва. Брынды якой далі пахлебаць. Саланое Віл. 3. зневаж. Неахайная жанчына. Яна брында такая. Саланое Віл. Але ж i пашла брында — ніраха якая. Кдралі Шчуч.; гл. б р ынд ы. БРЬГНДА II ж. Загнуты жалезны прут, на якім зімою катаюцца дзеці. Вецярэвічы Пух. БРЫНДА'ТЫ прым. Абрынданы. Брындатая ты! Пацаўшчына Дзятл.; гл. б р ы н д ы. БРЫ'НДАЦЦА незак. Абівацца, высыпацца. Шво апкідаюцъ, кап ні брындалася. Дакудава Лід. Брындаюцца майткі ўнізе. Альхоўка Навагр.; гл. б р ы н д а ц ь. БРЬГНДАЦЬ I незак. экспр. 1. Хадзіць без справы. Брындая без работы брындуль гэты. Пацаўшчына Дзятл. Ходзя i брындая, а не косіць. Крэва Смарг. Брындая па хатах, не сядзіць на месці. Азяраны Раг. 2. Ісці, цягнуцца. Ужо туды брындая — у гэны канец. Граўжышкі Ашм. 3. Тое ж, што i б р а д з \ ц ь 2. Ня брындай ты, а скубі на месце/ — А то яна нюх-нюх i пашла. Саланое Віл. Даўней дзень брындаеш па вадзе, дык дзяруцца андаракі. Азяраны Раг. 4. груб. Заляцацца, валачыцца. Які муш! — Ён брындаіць па чужых бабах. Саланое Віл.; параўн. літ. brlndotis 'брадзіць апырсканым'. БРЬГНДАЦЬ II незак. Трызніць. Ён брындае абы-што [пра хворага]. Галубы Маст. БРЬГНДЗЫ толькі мн. Toe ж, што i б p ы н д ы 1. Даўней насілі спадніцы саматканыя, a гэтыя брындзы звісалі. Ухвала Круп. Ой, як брындзы вісяць! Саланое Віл. БРЫНДУЛГ толькі мн. 1. Toe ж, што i б р ы з г ул I 2. Якія брындулі ў цябе вісяць, абарві! Кураполле Паст.; параўн. літ. brlndos 'абабіты край адзення'. 2. Toe ж, што i б р а з г у л i 3. Брындулі вісяць у каровы. Мсцібава Ваўк. БРЬГНДЫ толькі мн. 1. Махры. Брынды прышываюць да сукенькі. Вісяць прама брындамі. Ёдлавічы Брасл. Хустка харошая, з брындамі. Кураполле Паст. Настольніца з брындамі. Галубы Маст. 2. Toe ж, што i б р ы з г ул i 2. Цяляпаюцца ў фартусе брынды. Бакшты Іўеў. Брынды еісяць у спадніцы. Кіралі Шчуч. Брынды вісяць, абрындаўся падол у спадніцы
Дадатковыя словы
брындаты, брындацца, брьінда, месцеі, тж'<польск, тжпольск
4 👁