Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

АТРУТДЯНЬ м. Трудень. Атрутні бываюць у пшчол. Старый Трокі Трак. , АТРУШЧВАЦЬ незак: Абрываць, абломлівадь. Трэба храстке атрушчваць ад картофлі. Вялікія Баяры Шчуч. АТРУ'ЯНЫ прым. Атручаны. Ходзіць, як атруяны. Альхоўка Навагр. АТРЭ'ЗАЦЬ гл. АДРЭ'ЗАЦЬ АТРЭ'ПАЦЬ зак. Атрапаць. Лён як сатруць, атрэпуць трапачкай i чэшаць на жалезную шчотку. Паляцкішкі Воран. АТРЭТТВАЦЦА незак. Абтрасацца. Ён атрэпваўся ад снегу. Альхоўцы Лях. АТРЭ'ПЫ толькі мн. Адходы ад апрацоўкі льну, атрэп'е. 3 атрэп дзяругі ткалі. Старыя Смільгіні Воран. АТРЭТІЯ, АТРЭП'Я зб. н. Toe ж, што i a т p э п ы. Дзве дзярушкі сшываюцца, у сярэдзіня атрэп'я — гэта коўдра такая, цёпла было спаць. Дакудава Лід. Як трэпляць лён, атходзіць атрэпуя. Рудня Астравітая Чэрв. Траплом трэплям, атлятая атрэп'я, кастрыца. Буда Уздз. Атрэпя палучаюцца пры трапанні. Стральцы Гродз. АТСАГЦЬ зак. Адкарміць, адпаіць малаком. Карова цялё атсаіла, трэба адлучаць. Альхоўка Навагр. Атсояць жарабука. Старыя Трокі Трак. АТСЕ'ДЗЕЦЬ, АТСІДЗЕТДЬ зак. 1. Адседзець. Атседзеў нагу, аж у пяту коліць. Альхоўцы Лях. Я атсідзела ногі — naмажы мне падняцца. Старыя Смільгіні Воран. 2. Прасядзець доўгі час за работай. Ціпер жа харашо, а як было атсідзець праз зіму на прасніцы? Філіпаўцы Красл. АТСЕ'СЦІ зак. перан. Падяплець. Mapoc атсеў, атліга. Навасёлкі Свісл. Ужо атсеў марос. Альхоўка Навагр. АТСІДЗЕТДЬ гл. АТСЕ'ДЗЕЦЬ АТСКЕ'ЧЫЦІ зак. Адскочыць. Чую, як вуш голкаю стрыкнуў — атскечыла я. Вялікі Краснік Пруж. АТСЛКУЗНУЦЬ зак. Toe ж, што i а п с л ю з н у д ь. Атслюзла капуста, зверху слюс нада зняць. Мярэцкія Глыб. АТСПАСГБАВАЦЬ зак. Аддзякаваць. ён атспасібаваў мне. Лісна В.-Дзв. АТСТАВАТДЬ незак. 0 Галава ад падушкі атстаець— не спіцца. Дзе я буду спаць, галава ат падушкі атстаець. Кураполле Паст. АТСТАТЦЬ зак. Адстаць, аддзяліцца. Мяшу, пака ат рук атстаніць. Масішкі Красл. АТСТАЯ'ЦЬ зак. Састоіць. Падаіў карову, у стаўбуны наліў, атстаяў, вершок сліў. Індра Красл. АТСТОЧЦЬ зак. Доўга прастаяць. Як пачулі мы, што прышлі Саветы, паехала я сама са сваім у Кабыльнікі, i ўвесь дзень атстоілі там, слухалі, як гаварылі салдаты. Пронькі Мядз