Асушак— засохлы i пэнкнаўшы раўчачок каля краёў бохана хлеба, кавалак асушка вылупіш i ясі. Старый Смільгіні Воран. АСЦА' ж. мед. Празмернае выдзяленне сліны пры нястраўнасці i іншых хваробах страўніка. Пад'ела галадак кіслых з жытняй мукі, стала вярнуць мне пад грудзі i стала ісці асца. Я к асца падверня пад грудзі, зерне такая сліна, гоніць асцу. Як хто хворы на асцу, бярэ соду піцьявую. Міратычы Карэл. Асца бывая, як у каго катар жалутка. Вострава Мает. Асца слюну гоніць. Крупіца Мін., Данілавічы Дзярж. Як з'еш што i зашкодзіць, асца прэ сліну c сярэдзіны. Дзяніскавічы Ганц. Асца падварочвае, пячэ, як на ваніты. Альхоўцы Лях. Асца пагнала, як гоніць сліну. Пасека Ст.-Дар.; параўн. лац. ascit вадзянка'. АСЦЕ'НЦЫ мн. памянш. да а ксны. Закруціла качку, дак адны асценцы. Шкураты Браг. АСЦЁ, ГАСЦЁ зб. н. Toe ж, што i а к о ц ц я, Асцё ў ячмені i ў жыце. Саланое Віл. Асцё ячменная. Беразіно Докш. Асцё абаб'юць. Груздава Паст. Асцё ў каласе ячменю. Мярэцкія Глыб. Зерняты з асцямі. Кураполле Паст. Асцё як пападзе ў рот, не праглынеш. Вялікія Нястанавічы Лаг. Гасцё з каласоў ячменя. Вострава Мает, АСЦГНА' ж. Toe ж, што i а к о т 1. Асціна залезла ў рукаво, асціна ўбілася ў вока, ёсцъ баба, дастае языкам. Млратычы Карэл. Асціна с коласа. Чычалі Швянч. Асціну загнала ў нагу. Кураполле Паст. АСЦГНЯЦ гл. ГАСЦГНЕЦ АСЦКУК, ГАСЦКУК м. 1. Тое ж, што i а к о т 1. Асцюк ад ячменю высяваюць. Вязынка Маладз. Асцюк із жыта, ячменю. Рыбчына Віл., Жылі Іўеў., Рудня Астравітая Чэрв. У любога коласа асцюк. Альхоўцы Лях. Асцюк залезе за пазуху ды колецца. Дзяніскавічы Ганц. Асцюкі высяваюць. Лиганіца бывая з асцюкамі І без асцюкоў. Старыя Смільгіні Воран., Альба Нясв., Пасека Ст.-Дар. Асцюкоў набраў,- як малаціў. Граўжышкі Ашм. Асцюке ў ячменю. Крынкі Крын. Многа гасцюка ў муцэ. Гасцюке як налезлі ў язык — чуць палавіну языка не ателі, доўга балела, чуць ратавалі. Кіралі Шчуч. 2. Высеўкі, жамерыны. Як таўчэш у ступе ячмень, авёс, то трэба асцюке апалаць начовачкамі. Як варылі кісель, асцюке выжымалі на рэшата. Вецярэвічы Пух.; параўн. літ. aksciŭkai тж' (ЛТ, 165). АСЦЮНЭ' мн. Toe ж, што i а к c н ы. Асцюнэ ў кур, качак, як ліняюць. Новікі Гродз. АСЦЯБА'ЦЬ зак. перан. Абмачыць. Асцябаў мяне дошч. Рыбчына Віл. АСЦЯ'К, ГАСЦЯ'К м. 1. Toe ж, што i а к о т 1. Асцяке ў ячмені. Новікі Гродз. Гасцяк залес у зуп. Вялікія Баяры Шчуч
Дадатковыя словы
абабюць, асцябаць, асцінў, зеш, падела
3 👁