МОЗОЛА, аг., неадабр. Надакучлівы чалавек. Мозола тая. Ты втыхнэш вжэ? ЛУТ, м., неадабр. Балбатун. Прышоў той молут і пошоў. МО НЫЙ, ж. Марозлівы. Як зыма підэ по літовы, то будэ морозяна. МОЦ, ж. Сіла, моц. Моцы в ногах ныма. МРАЗЬ, ж. Бруд, гразь. На дворі сыро так, мразь. МСТІВЫЙ, прым. Помслівы. Якыйі тылько мстівыйі людэ! МУЗОЛЛЫВЫЙ, прым. Надакучлівы. Такая ты музоллыва, надокучейіш і надокучейіш. МУЗОЛЫТЫ, незак., неадабр. Гаварыць адно і тое ж, надакучаць каму-н. Музолыть і музолыть. То тое ны так, то тое. МУЗЮКАТЫСЯ з кім, незак. Дагаджаць каму-н., прыслухоўвацца да каго-н. Она думае, шо з ею будуть в больніцы так музюкатыся, як дома. МУЛОЗЫВО, н. Першае малако ў каровы пасля ацёлу. Мулозыво – то быко ва кашка. М , ж., зборн. Людзі, сабраныя ў вялікай колькасці. Тэйі мульгы, радышці в, налізэ, бало, в автобус. ЛЯВА, ж., зборн. ЛЯВІ, мн. Жыхары вёскі Радзеж. Вжэ до Мішы муляві найідэ. МУЛЯТЫ каго, незак., неадабр., перан. Пастаянна чапаць каго-н., надакучаць. Хыба оны ёму дадуть спокойно жыты?! Муляють і муляють ёго. МУРОВАНЫЙ, прым. Дакладны. Ёму семдысят мурованых літ. МУРУСЫТЫ, незак. Марасіць, дробна ісці. На дворі нывылыкый дошч мурусыть. МУРЫЛО, н., зневаж. Тоўсты чалавек. Бач і мурыло, здорову чый! МУСЫТЬКЫ, мад. сл. Мусіць. Мусытькы, завтра будэ ныгода: сонцэ зашло за хмару. МУТЮН, м., неадабр. Падманшчык, ілгун. Катька у нас настояшчый мутюн. МУХОЙІДЫ, мн., груб. Шчокі. Чого ты крычыш? Хочыш по мухойідах. МЫЛЫНТІТЫ, незак., неадабр. Балбатаць; весці лёгкую, несур'ёзную размову. Ай, піду. Хватыть мылынтіты. ТЫ, незак. Хутка ісці. д. МЫНТРЭЖЫТЫСЯ, незак. Хвалявацца, непакоіцца. Скотына сённе чогось мынтрэжыцця. МЫНУШЧЫЙ, прым. Мінулы. В мынушчый ранок так голова боліла. Н