ЗА, прыназ. з В, Р скл. Выражае: 1. Аб'ектныя адносіны. Якым, казала 2. Часавыя адносіны. Баба шэ за молодых літ сылу выробыла. ЗАБЛАГНУТЫ, зак. Захварэць, аслабець. Шось ты зусім, Нюрко, заблагла. ЗАБЫТЫСЯ, зак. Забіцца, забрацца, схавацца куды-н. Забылась в куточок тая дівчынка; Наша курка забылася за дэрэво. Лэдь ейі й нашлы. ЗАВАЖОНЫЙ, дзеепрым. Зважаны. Она й заважона мныго грошы ны потягла. ЗАВАКАТІТЫ, незак. Закрычаць. Завакатілы: "Кому картошку будэм полоты?" ЗАВАЛЫТЫСЯ, зак. Заваліцца, залегчы. Завалыцця на той діван і товчэ ёго. ЗАВЗЕНТЛЫВЫЙ, прым. Запальчывы, заўзяты, заядлівы. Оны всі такыйі завзентлывы. ЗАВОДЫТЫСЯ, незак., перан. Заводзіцца, пачынаць спрэчку. Вжэ я ны вытрымала, начала заводытыся. ЗЬ, ж. Спецыяльнае крытае месца каля хлеўчука. А дэ маты ззёю повісыла? ЗАВЧЕСУ, прысл. Своечасава. Трэба завчесу зварыты вычэру. ДКЫ, мн. Завідкі, зайздрасць. Всіх завыдкы быруть, шо купылы машыну. ЗАВЫДОВАТЫ на каго, незак. Зайздросціць. Тэпэр завыдують на Колю: трактора, сажалку мае. ЗАГЗЫТЫСЬ, зак. Захацець, настаяць на чым-н. Валя загзылась йіхаты на Овтуш. ЗАГЛЕНУТЫ, зак. Зрабіць усё па гаспадарцы. Трэба ейі скрізь загленуты коло хозяйства. Він нывартны й. ЗАГНУТЫСЯ, зак., груб., перан. Загнуцца, памерці. Думае, вечно будэ жыты, хутко загнэцця. ЗАДАВАЧЛЫВЫЙ, прым. Ганарысты, фанабэрысты. Я с тобою діла ны хочу маты, с такэю задавачлывою!; Шэ ты шось с сэбэ стройіш, стала задачлыва. ХА, аг., неадабр. Заядлівы чалавек. То такая поро да. Задухы. ЛЫВЫЙ, прым. Задзірысты, схільны да сварак, боек. Батько мій буў такый, задыречлывый. ЗАДЭРТОНОСЫЙ, прым., неадабр. Ганарысты, фанабэрысты. Там і ты ны ліпша, задэртоноса. ЗАЗДРОНЫЙ, прым. Заядлівы. Дысь ты такый заздроный. Всёго тобі мало