Скарбы народнай мовы (2005)

Кулік MOBA МАЙГО ДЗЯЦІНСТВА1 ВОЪНА ж. Воўна. Чы клдччэ, чы вовна, альбы' кы 'шка поена. ВУ'СЬЦЕ н. Месца ў печы, дзе дым выходзіць у капту'р; яно заўсёды чорнае ад сажы. -- Ну ŭ шы'я у тыбэ' Мыколка! — П 'ю, п'ю пьТво. — П ы йты, Мыкола, хоч самогон, а шьТю трэ'бамьТты. Марата, я к ву'сьце ВУ'ЧЬІПКА ж. Прывязка пул да пугаўя. Прывяжы' бычё за ву'чыпку на бычёлно, з пытлёю. ВЧВАЛКЬГ прысл. Наўскач. Іван Барбарын погнав конё вчвалкы \ шо аж шёпку згубы 'в. ВЫРЦЁХА ж. Катушка для наматвання пражы з верацяна, даўжыня да 1 м, дыяметр каля 30 см. Змотай ныткы'з выртына на вырцёху. ВЬГСКЫРЫТЫСЬ зак. Ашчэрыцца. Шо гэ'то ты, Вдлька, намынэ' вы'скырыласьі ВЬГСМАГНУТЫ зак. Выпарыцца. Покы' поросётоеы реала зі'лле, вода в чыгуні' c картогтямы вся вы 'смогла. ВЫЧУ'ХРОВКА ж. Цёрка для зачысткі веласіпедных камер. Попав я наровыры у Вы'жары косы'ты сі'но i дэсь пробы'в колысо. То добрэ, шчо була вычу'хровка, то залатав кГху. ВЫШЕТ м. Віша. Як ті'лько1 2 пудмэ'рзнэ каля возыра, трэ'ба бу'дэ накосъТты вышару' скотъТну пудослаты. ВЭ'ДЛУК прысл. Акрамя. Поты зразу всэ: капу'сту, кру'пнык, мнёсо, вэдлукжу'ру овсе'ного. ГНУ ШКА ж. Тонкі лёд, які прагінаецца i трашчыць пры хадзьбе па ім. Пушлы1 до Галу'шкы у волыиыну'у рові' на гну'шку кдвзатыся. ГУРОК м. Агурок. Шось мій собака гъТдко ісьць. А мджэ ему' гурка з картоплямы даты? ЖЫШЗНЯК м. Рыдлёўка. Пітюх жылі'зняком вьТкопав таку'ю ему, шо аж до жабі'в докопався. ЗАКЛЕКНУТЫ зак. Застыць, здохнуць. Моя' долынька! Шось моё поросё захворало. Покы' бі'гала до вітгнара, а воно вжэ заклёкло. 1 Прыводзяцца словы, запісаныя ў вёсцы Галоўчыцы (мясц. Головчычы) Драпчынскага раена. Веска знаходзіцца ў 20 км на паўднёвы захад ад Драгічына, ў 10 км на паўднёвы ўсход ад Антопаля. 2 Літарай V аўтар абазначае спалучэнне йі, а таксам а галосны i пасля цвёрдых зычных