Скарбы народнай мовы (2005)

Л.П. Кунцэвіч 3 ГАВОРКІ в. КРЫВ АЛЬ ЛЮБАНСКАГА РАЁНА У Васіля (суседа) пчолы былі. У старога, у бацькі яго, была сто калот, сто сямей. У трыццаць первам гаду, кагда калхоз арганізоўвалі, дваццаць сямей яму аставілі, а астальные абагулілі. - А куды ж яны мёд дзявалі? - Яго ні было, таго мёду. Што ён у калодах, у калодах жэ ні прагледзіш. Paf толькі ловіць цэлае лета. А яны за зіму пагібнуць. А тые, што pai дадуць, ужэ ш мёду ні дадуць. Ён падглядае, ужэ падрэзвае, кажды гот іх падрэзвае ў апрадзялённам месце, а церас тры годы лезе ў галаву, ужэ галаву падрэзвае. Дак ужэ, калі галовы тые падрэзвае, дак там бывае мёт. Як сакрашчае на зіму гняздо, дак ужэ атрэжэ лустак сколькі з вашчынай, накалупае тых кускоў. Церас каждые 2—3 годы трэба зьмяніць вашчыну ўжэ зьверху, амаладжваць трэба, зьверху усягда вырэзваў вясною, як перазімуюць.То яны, пака перазімуюць, то зьядзяць той мёт. Колькі там астаецца яго? Ён жа за лета, бьюала, па трыццаць раёў лавіў. А яны ўсе пагібалі. У іх ўсё ўрэмя ў калодах пчолы былі, i ўжэ й после вайны. А мёду ні было. Я першы гот як завёў ужэ пчолы, дак я завёў ужэ ў рамачных на зіму ў мяне дзьве сям'i было. А вясной зьдзелаў трэці вулей. Зайпші Васіль с Хведарам: "Во, захацеў у каробцы мёду наесціся". А я кажу: "Пабачыш, у мяне будзе мёт, а ў цябе - не". У канцы мая я ўжэ магазшы паставіў. Пастаяў магазін дней мо пятнаццаць, i я аткатаў сразу мо чатыры банкі мёду. Опшчым я с аднаго вулля аткатаў підзісят кілаграм. Медагонкі ні было сваёй, насіў тут к аднаму. Увосень Каця, жонка Хведара таго, што смяяўся, пытае: "Hy як твая Сонька раёў трохі налавіла?" А я кажу: "А нашто тыя pai?" - "Во, а я дзесяць райкоў злавіла сяголета. - "А сколькі ты мёду накатала?" - "Во, ён захацеў мёду, ето ш увосень глядзяць мёт" - "Дак ужэ ш восень. Мая Сонька райкоў ні лавіла, а ўжэ аткатала підзісят кілаграм мёду. А шчэ магазіны стаяць". А адзін вулей - калоду, я завёз (там шчэ лес быў балыды за градамі), дак я за канавай еты вулей усцёг на хвою. I мне сразу ж i рой сеў. I ўжэ тры сям'i ў мяне к восені аказалась. Я зноў зьдзелаў рамачны вулей, да паехаў туда с этым вуллем. Канём завёс, да й перагнаў пчол. Да й прьюёз дадому. То два разы хадзіў у лес: апсядуць калоду во так шапкай, да й сядзяць. Дак я ў