Скарбы народнай мовы (2005)

 ◀  / 386  ▶ 
Умьш мянё бялюсенька, Учашы гладзюсенька.» «Ды дачуіпка мшая, Ёсць у цябё маччыха, Хай устаё ранюсенька, Умывае бялюсенька, Учэша гладзюсенька.» «Ды мамачка родная, Не дай Божа маччыха. Як зачнё мянё чаеаць, Аж маё коскі трашчаць; Як сцёле пасцёлечку, Яна мянё праклынае, Каб ночкі ні даспала I другой ні даждала; Як даё кашулечку, 1на мянё праклынае, Кап гэтай не знасіла, I другой не прасіла». № 6 Цякла рэчка быстрая, Там вада халодная; Там казак каня паі'ў, Ён сваю жану тагау. Жана ў ягб прасшася: "Hi тага мянё удзёнь, Hi смяшы сваіх людзёй; Тага мянё суполначы, Як маё дзёткі паснуць, Па мне плакаць не будуць». А прышбу жа ён дамбу Пытаюцца дзётачкі: «Ах ты судар-бацюнпса, А дзе ж наша матушка?» «Пашла ж ваша матушка Ў шчыры бор па яготкі, Па чорныя смуроткі.» Пашлі дзёткі, скачучы, Матку пераймаючы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўдуць, дамбў, кбскі, паіў, прышбў, рбдная, супблначы, халбдная, чбрныя, ягбткі
9 👁
 ◀  / 386  ▶