Скарбы народнай мовы (2005)

РЫПТКУХ м. Пяхцер. А як тра'було дэнь да'лэй пойіхаты коне'м, то на оглоблю вішалы рыптюха: i кунь ны стояв, i голодный ны був. СКУЛЬ прысл. Адкуль. Скулъ ты, хлопчэ, прыйіхав?' СПРАЪНЫЙ прым. 1.Руплівы, хуткі. Ты бач на ёго, якій справный, ужэ ŭ у мага'зін збігав. 2. Здатны. От у тыбэ дочка хва'йна: до любо'йі роботы справна. З.Дагледжаны, адкормлены(пра жывел). Справный бычок був: гладкій, блыскучый — кіль дьвесце важыв. СПРАВУrHKI мн. Прэтэнзіі. Х а'йно за'йдэ кураў город до сусіда, то одразу прыбыжать на справункі. СТРЫТІАЧ м. Мера ільну. І.Валокны ільну пасля апрацоўкі на церніцы. Брала ў жмэню лёну, ломала стрыпача на тэ'рныцы i клала до трыпа'чкі. 2.Валокны ільну, узятыя ў жменю для адцзялення кастры. После тэрныцы лён трыпалы на трыпаццы: бралы стрыпача, клалы на дошку, да ŭ трыпалы трыпа'лом. СТУЛЬ прысл. Адтуль. Пойіхалы в ліс ранком, a вырнулыса стуль — ужэ тымніло. СТЫГНО' м. І.Сцягно. Сам малый, a сцёгна шчо ў кабана. 2.Кумпяк. Заб'е кабанчыка, кому - стыгно, кому - лопатку, a собі — голова, хвуст i рэбра. СУКУ'НЮ мн. Буркі. Молодых ны заставыш сукункі наложыты. СЫВНЫК м. Сяуня. За сывныка' бралы чы коробку з соломы, чы вяжыча чэ'плялы на шыю. ТРАЪУЛО,ТРЭЪУЛО у значэнні выказніка Трэба было. Трабуло ж тобі драЪы поставыты, да ны хромы'тыса по р а 'ках на тую грушу. гя.ХРОМЫТЫСА. ТЫЛЛЕМ прысл. Пра баранаванне перавернутай уверх зубамі бараной. Тыллем волочать, як дэ шчонъ мі'лко посадянэ, чы коб порумнёваты зэм - полэ. ТЫЛЮКл*. Гадавалае цяля. Здавя тылюка! на базу. ТЫРЫБІ0К м. Ляда. На тырыбіжы', бувало, пэршого году булъбу садылы. ТЮ'СКА ж. Лучына Высо'ка, а худая, гебы тюска, шчо дрода пудпа'льваты. УЗНА'КІ прысл. Спосаб пасадкі бульбы. гл.ЗНАКІ. На ны'зкому садымо ўзнакі, коб ны пудмочыло: клю'кою робыш ямочку i кладэш туды бу'лъбынку. УРЭЧНЭ (сі'но) прым. Скошанае каля ракі (пра сена/ Урочного сіна корова ны хочэ йісты, як е мурожнэ чы трое'цке, бо в урочному мныго рызаку