Скарбы народнай мовы (2005)

 ◀  / 386  ▶ 
ХРАПАКЕ' мн. Хракавінне, харкі. Хлдпцэ, ны плюйтэ храпаке на подлогу — гэдко ŭiŭi мэтэ. Онё я вам поставила выдро свыньнёчэ, тудэ й харкайтэ. ХУ'РА м. Фура, воз з накладзеным (памерам да адной тоны) сенам ці саломай, дровам! Наш господар росстарауся: аж шість хур ста зробэў повэдно на зэму хватэтэ. ХУ'ХАТЭ незак. Дзьмуць, напрыклад, на рукі, каб сагрэць іх. Хухай ны хухай, нэц тэ так рук ны зогрійіш. Jlimu прытулэ йіх до гарёчииі грубке. 2. Пялегаваць клапатліва (перан.). Лэхдыио одну дытэнку нёкосъ злыпэлэ, то ўжэ хухають на ŭiŭi, 1ек только можутъ. ЦЫМА'ЛИ прът. Даволі вялікі. Дёшово тэ купэў собі такое цымалэ порос ё! ЧЫРЭ'НЯ ж. 1. Чарэнь. Баю, хворэ оно на чырэні й лічылися:!ек вэгрыйіцца, то y ć ё простуда пропадала. ЧЭ'ЧЫНЪ м. у выразе: ВЭ'СОХ, БЫ ЧЭ'ЧЫНЬ. Стаў вельмі худы. Кажуть у нас гэтак, алэ шо то за чэчынь, нгсстд ны eidae. ШШНЬ м. Верхні завостраны канец верацяна. У выртина гостри конэц - гэто шпінь, а на нэжні кажуть голдука
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вэсох, гарёчййі, грўбке, лічылйся:!ек, хура, хухатэ, хўхай, цымали, чырэня, чэчынъ
8 👁
 ◀  / 386  ▶