Скарбы народнай мовы (2005)

ПОЛГНЫСКО н. Павольны, непаваротлівы чалавек. Пока гэтэ поліныско повэрныца, пока зварыть тую вычэру, то ўжэ ŭ пора ўставатэ корову дойітэ. ПОЛОКАТЭ незак. Паласкаць бялізну. Полотну я одэжу коля колодяза, аж бону: Маланя прэтить нёку выліку дошку. ПОЛУ'ДНАТЭ незак. 'Ек йЬдылэ за канал (Днепрабугскі) косэтэ, то полудналэ сухопырком: стнгнду цыбуля зылёна, сало, тваріг, a ўрано i ўвэчырэ ўжэ там зварать якого каньдёру чы картоплю з свіжымэ молодэмэ гурочкамэ. ПОЛУ'ДИНЬ м. 1. Спажыванне ежы ў сярэдзіне дня. 2. Ежа, якую бралі з сабою ў поле, у лес, ці на сенажаць. 3. Поўдзень. Гостю птушкё одлітають на полудит. ПОЛУТТЫШОК м. Палукашак. Колэсь наш батько ŭbduy за полупышкамэ аж под канал (Днепрабугскі). Там росло много лозэ - було с чого плистэ. ГІОСМГХ м. Пасмешышча. Скажэ мині, чого гэто с тыбэ заўшэ посміха роблятъ? ПОТЬКАТИСЬ незак. Увесь час займацца нейкай (нібыта) нязначнай працай. Цілюсінькі дэнь я потъкаюся ў хатэ, а шэ й нэц ны зробляно. ПОХОДЭИЬКЕ мн. Працяглае знаходжанне дзесыд, не дома. Наша Зося колэсь усё походэньке правыла: з шкдлэ — одразу до подружок, а додому прыходша ажувэчирэ. ПРАВЭ'Ц: ПРАЎЦЭ'М прысл. Хвараблівы стан, калі пэўны орган чалавека не згшаецца Здаецца ж, крдхэ посыділа, а ногу поставило праўцэм, то й ны ступэтэ. ПРОКЕЪА ж. Крапіва двухдомная, Urtica dioica L. А чого тэ сміёсься? Прокёва смашна, 1ек зварыш. А то i ў мн!ёсо кёдалэ, 'ек его смажылэ. ПРОКЕТГУТИСЯ зак. 1. Прачнуцца. Сплю, i, здаецца, то хтось барабанить у гокно. Я прокенулась, подбігла до двырэй, аж ныкого ныма. 2. З'яуляцца. У боруўжэ лысэцэ прокидаюца по однии. ПРОЦА ж. Рагатка. Ны стырлёй з процэ, бо ў швораба ны поцэлиш, а гокно мині розоб'ёш. ПРУ ЗУ'К м. Скураны шнурок. Прузук - бы нэтка, йім шэлэ хамутэ и гэнчу упраж (набэдрыке, лэйцэ), або причіплювалэ бияка до цыпэлна ў цэповэ. ПРЫВЫСТЭ' зак. Нарадзіць (дзіцё). Чы вытэ чулэ, то Ганна дытэну прывыла