Скарбы народнай мовы (2005)

ШКО'ДА ж. Шкода - у адносінах да пасеваў, якія вытаптала ці зела скаціна, да рэчаў, якія разбіліся, згубіліся. Пилънуй скотэну, запынёй шш, коб ны ўлізла ў шкоду. Прызнаюся тобі, Манічко, то я много шкддэ тут наробэў, пдке тыба тут ны було. ШКРАГНГТЭ незак. Сквярціся, курчэць (пра жаб). Ж ёба зылёна сыдэть на вульшэнэ i шкрагнэтъ, а!ек на тыпло, то квакав, на дошч кумкае. ПІШХТОВАТЭ незак. Чысціць кішкі. Кишке чэстылэ ножам або лозэныю ~ пырыгнаш йішудвое i шліхтуйіш. ШНУРСЖ м. Шнур (зямлі). У шнурок (пиеть чы даситъ соток) сіялэ оўёс, ячмтъ, просо. ШПА'ГИНА ж. Стрэмка. Шпагина под пазюрэм, 1ек нарывав, то надто ж болэть. ШТЭТХАТИСЬ незак. Штурхацца, таўхацца. Ны штэрхайтыся к?ёмэ, бо ша гочэ повыбирайіта. Він собі підэ ў походаньке, а я цілымэ днёмэ штэрхаюся ў хатэ i каля хатэ. ШЧЭ НАУКА ж. Агульная назва малых i сярэдніх памераў жукоў. На шчэпаўку ша скажутъ кузака або й кузаўка. ШЫЛИХТГТЭ н е з а к.ШЫЛЁХАТЭ незак. Шалясцець. Мэшэ шылихтёть за грубкію. ШЫЛУХА' ж. Шалупінне. У коне лышёй шылушэцца, i падае шылуха. ЯРМО' н. Прыстасаванне з цвікамі, якое чаплялася на вымя каровы. Рдолятъ ярмо, коб тыле, 1ек побтьшае, ужа ны сцало корову. ЯРУ ТА ж*. Ямка, невялікае паглыбленне (на дарозе, сенажаці). Веска Акропна Гаворка в. Акропна (па-мясцоваму: Окртнэ), размешчанай на адлегласці 5 км ад в. Сычы, фанетычна адрозніваецца ад гаворкі апошняй адсутнасщо вымаўлення /а/ замест /э/ў такіх словах, ж овачка, царква, мад i інш. замест овэчка, цэрква, мэд. Дыфтонг 'э /у графіцы 1ё/ у гаворцы в. Акропнапрысутнічае (напр., тыле, поросе, ш ёпка- 'цялё, парасё, шапка'). Словы былі запісаны ад Лідзіі Дзяменцьеўны Васілеўскай (1931 г. нарадж.), Людмілы Мікалаеўны Шаламіцкай (1951 r. нарадж.) i Саўчук Софіі Мікалаеўны (1942 г. нарадж.); БЖУr КАЛ О н. Драўляны гузік. Шэ ŭ я помытою, ек у войну гузіку ны було за шо купэтэ, то прышывалэ бжукала. БИКЕ'ША ж. Куртка. Дытэна зусім змэрзла ў стиицэ стоячэ, i матэ зложэла на ŭiŭi бикёшу на ватэ пошэту