да гартоўкі' - Драг. (ЖС), тачыцъ незак. 'тачыць серп з абодвух бакоў перад зубленнем' - Драг. (ЖС), адцягнуць канёц 'распляскаць адзін канец сярпа ў вузенькі доўгі конус' - Драг. (ЖС). Смык Прымітыўная барана, якую рабілі з расколатых ці абчасаных яловых ствалоў, у якіх з аднаго боку пакідалі сукі. смык м. устар. - Рас., Сен., Ашм., Віл., Лаг., Чач. (СПЗБ, Варлыга, Каспяровіч, Шаталава, Мат. апыт.), сліуччыніна ж. - Віц. р. (Каспяровіч); іншыя прылады для баранавання: драпчык м. - Слаўг. (Мат. Маг.), пруж инка ж. - Кругл. (Мат. Маг.), сякач м. Стол. (ТС). Спружыноука Асобны від бараны са спружыннымі зубамі на металічнай аснове, якая выкарыстоўвалася для рыхления i культывацыі глебы. спружыноука ж. - Зэльв., Драг., Ганц. (ЖС, СНМ, Сцяцко), спрунжыноўка ж. - Брасл., Навагр., Слон., Драг. (СПЗБ, Мат. Гродз., ЖНС), спранжыноука ж. - Навагр., Зэльв. (Мат. Гродз.), спрынжындука ж. - Навагр., Кам. (ЖС, СНМ), спранжына ж. - Воран. (ЖНС), пружындука ж. - Кам., Беластоц. р. (СПЗБ, ДСБ), пруж ина ж. - Зэльв. (Сцяцко), драбак м. - Вернядзв., Пол., Беш. (НЛ, Каспяровіч, Шаталава), драпак м. - Астр., Чашн. (Мат. Гродз., СНМ, Каспяровіч), драпач м. - усх.-пал. р., Гродз. р., Мает. (ЛМПП, Цыхун, Шаталава) драпачы мн. - усх.-пал. р., Чэрв. (Кучук, Шатэрнік), тарпак м. - Мёр. (ЖНС), трапак м., трапач м. - Рас. (Шаталава), распашка ж. - Віц. р. (Каспяровіч); пілка ж. перан. 'дэталь з зубцамі для рэгуліроўкі глыбіні рыхления глебы' - Бераст. (Сл. Гродз
3 👁