вяроўка(кі), якой (якімі) увязваюць воз з сенам, caломай i інш. спераду: пярэдніца ж. - Гродз. p., Чэрв. p., Слон., Зэльв., Слуцк., Лоеў. (НЛ, H. сл-сць, Сцяцко, Цыхун, Шатэрнік, Янкова), перадня ж. - Лаг. (Варлыга), пераддука ж. - Чэрв. p., Слуцк., Бял., Сен., Мсцісл., Смален. p. (Мат. дыял. сл., Каспяровіч, Дабравольскі, Шатэрнік, Юрчанка), паперадня ж. - Маладз., Мядз. (СЦБ), перадзёнь м. - Астр. (Мат. Гродз.), пдперадзенъ (попэрэдэнь) м. - Жытк., Кам. (ТС, ЖНшС), абэрва ж. - Кам. (ЖНС), галёўка ж. - Малар. (Н. сл-сць), сардка ж. 'спецыяльны спосаб укарочвання перадоўкі пры накладванні яе на жэрдку падчас увязвання воза' - Чэрв. р. (Шатэрнік), папярэдня ж. 'ланцуг для ўціскання сена' - Кобр. (ДСБ). вяроўка(кі), якой (якімі) увязваюць воз з сенам, саломай i інш. ззаду: задніца ж. - Чэрв. р., Лаг., Сен. (Варлыга, Каспяровіч, Шатэрнік), заддука ж. - Мсцісл., Сен. (Каспяровіч, Насовіч, Юрчанка), задбучына ж., заддучынка ж. Мсцісл. (Юрчанка), сенавяз м. - Гарад. (Каспяровіч). Р э з г і і і ы Прыстасаванне насіць сена, салому, зробленае з вяровачнай сеткі, нацягнутай на сагнутыя пруткі, дужкі. рэзгіны (рэскіны, рэськіны) мн., рэзгіні (рэдзьгіны, рэзвіні) мн., рдзвіны мн., рэзгвіны мн., рэзбіны (розбіны) мн. агульн., за выключэннем паўдн. p. (ДАБМ, Мат. Гродз., НЛ, НСГТ, Варлыга, Каспяровіч, Шаталава, Юрчанка, Янкова), рэгіны мн. - Рас. (ДАБМ), рэзіні мн. - Брасл., Брэсц. (ДАБМ), рэзвілі мн. - Віл. (ДАБМ), рэзвівы мн. - Крыч. (ДАБМ), рэскі мн.9рэзкі мн. -Брэсц. p., Бяроз., Пін. (ДАБМ, Шаталава), розвы мн. ~ Пух., Чэрв. (ДАБМ), рэзьвы мн. - Асіп. (ДАБМ), рэцькавіны мн. - Kip. (ДАБМ), рэцькіны мн. Ганц. (ДАБМ), рэцькліны мн. - Слуцк. (ДАБМ), рэцькі мн. Люб. (ДАБМ), рэгеты мн. - Бяроз. (ДАБМ), рдзвальні мн. Арш., Чач. (ДАБМ), рамы мн. - Верхнядзв. (ДАБМ), дра~ біны мн. - Верхнядзв. (ДАБМ), лясёнкі мн. - Асіп. (ДАБМ
Дадатковыя словы
задбўчына, заддўка, заддўчынка, пераддўка, рбзвы
4 👁