Плуг Прылада з шырокім металічным нарогам або дыекам для ворыва. плуг м., плуж ок м. памянш., плужжа н. зб. - агульн., Вілен. р., Латгал. р. (СПЗБ, ТС, Мат. Гродз., ЛП, ЛМПП, Сцяцко, Юрчанка, Мат. апыт.); адналямешны плуг: аднаскібдвец м. - Смарг. (Сл. Гродз.), двухскібовец м. - Астр. (Сл. Гродз.), паядынчы прым. - Воран. (Мат. Гродз.), паўплуж ак м. 'невялікі плужок' - Стол., Жытк. (ТС, ЛМПП); спецыяльная прылада для разорвання цаліны (дзірвану, лугу): разах м. - паўн. р., Віл. (ЖНС, НЛ, НСГТ). Часткі плуга: ворчык, барак 'прыстасаванне, якое злучае плуг з пастронкамі. Прыстасаванне для прыпрэжкі каня ў дапамогу каранніку': вдрчык м. - Смарг. (Мат. Гродз.), дрчык м. - Воран. (Сл. Гродз.), барок м. - Ганц., Лельч. (СПЗБ, Кучук), абарак м. - Лельч., Жытк. (ТС, Кучук), барка ж. - Слуцк. (СПЗБ), барчык м. - Лях. (СПЗБ), кардмысла н. - Раг., Бар., Ганц. (СПЗБ), кардмыселъ м. - Жытк. (ТС, ЛМПП), кардМІСЛІК м. - Мсцісл. (Юрчанка), валёк м. - Мецісл., Чач. (Юрчанка, Мат. апыт.), брункала н. - Астр. (СРЛГ), цурка ж. Петр. (ЛМПП, Шаталава), сталъвага 'трайны ворчык' ж. Зэльв. (Сцяцко), прыбрднак м. 'ворчык з гужамі' - Астр. (Мат. Гродз.); ключка ж. 'крук, за які чапляюцца пастронкі да плуга' - Драг. (ЖС); гальва ж., галъва ж. 'кручок на ворчыку' - Зэльв. (Сцяцко), шліфка ж. 'жалезнае кальцо з кручком для прымацавання ворчыка да плуга' - Мает. (Шаталава), банка ж. 'жалезнае кальцо на ворчыку' - Рас. (Шаталава); дышаль 'жалезная выгнутая пласціна ў плузе, да пярэдняга канца якой прымацоўваецца ворчык': дышаль м. агульн., за выключэннем усх. з. (АЛА, Мат. Гродз., Каспяровіч), дышла н. - спарадычна ўсх. з., П1н. (АЛА, ЛМПП), рагач м. - Драг. (ЖС), вуйё н. - Кам., Брэсц. (АЛА), грабюнка
Дадатковыя словы
паўплўж, плўжжа, цўрка
3 👁