хамут для запрягания каня ў плуг, барану: ралёйны хамут - віц.-маг. г., Рэч., Гродз. (ЛАБНГ, Юрчанка), ралёмы хамут - Гарад., Круп. (ЛАБНГ), ардмы хамут - Пол., Мёр., Рас., Леп., Мядз. (НЛ, ЖНС, Н. сл.-сць, Шаталава), гардмы хамут - Воран. (Мат. Гродз.), аралёйны хамут - Гарад., Арш., Чаши., Тал., Гор., Бабр. (ЛАБНГ), ардлімы хамут Арш. (ЛАБНГ), араты хамут - Валож. (ЛАБНГ), гуждвы хамут - Мсцісл. (Юрчанка, Станкевіч); хамут для запрягания каня ў воз: вазавы хамут Пол., Воран., Мсцісл. (НЛ, Мах. Гродз., Юрчанка), еаждмы хамут - Мёр. (ЖНС), еаждждвы хамут - Лід. (Мат. Гродз.). Часткі хамута: клешчы 'драўляная аснова хамута': клёшчы мн. - Чэрв. р., пал. р., Сен., Лаг. (ДСБ, ЛП, Варлыга, Каспяровіч, Шатэрнік), клёпаны мн., клёшча ж. - пал. р. (ЛП), клетч м. Зэльв. (Сцяцко), кляшчыны мн. - пал. р. (ЛП); галдукі мн. 'месца, дзе звязаны клешчы хамута разам' - Дзятл., Смал. (Мат. Гродз., СЦБ), душа ж. 4 па лачка зверху ў хамуце між клешчаў, каб хамут быў пэўнай шырыні' - Лаг. (Варлыга); лямец (хамуціна) 'дэталь у хамуце, зробленая з саломы, лямцу i абцягнутая скурай, каб конь не націраў шыі': лямец м. агульн., акрамя паўн. р. (ЛАБНГ, Мат. Гом., ЛП, Станкевіч), лямацъ м. - Чэрв., Кам. (ЛАБНГ), лёмец (лёмэцъ, лёмыць) м. - Брэсц., Драг., Кобр., Малар. (ЛАБНГ), лямчык м. - пал. р. (ЛП), лянец м. - Вілен. р. (СПЗБ), войлак м. паўн. р. (пераважна усходняя частка), Стаўб., Бярэз., Слуцк., Клецк., Ганц., Люб., Калінк., Лельч. (ЛАБНГ), вдялак м. Віц. (ЛАБНГ), вдлак м. - Карэл. (ЛАБНГ), вайлак м. - паўн. р. (пераважна зах. частка) (ЛАБНГ), хамуціна ж. - пал. р., усх.-маг. р., Віц. р., Шчуч., Віл., Мядз., Лаг., Капыл., Саліг., Вілен. р., Латгал. р. (ЛАБНГ, СНЗБ, ТС, ЛП, Бялькевіч, Варлыга, Каспяровіч, Станкевіч), кіш ка ж., кішка ж. - пал. р., Гродз. р., Верхнядзв., Свісл., Зэльв. (ЛП, Мат. Гродз., Сцяцко, Цыхун, Шаталава), кічка ж. - пал. р. (ЛП, Шаталава
Дадатковыя словы
галдўкі, хамўт
3 👁