Сельская гаспадарка. Тэматычны слоўнік (2010). Л. П. Кунцэвіч, В. М. Курцова

Часткі аброці: нахрапнік 'папярэчка ў аброці, што накладаецца на храпу каню': намыснік м., намуснік м. - пал. p. (ЛП, TC), намызнік (інамізнік) м. - пал. p., Мает. (ЛП, Шаталава), намырзнік м. - Шчуч. (СПЗБ), перамуснік м., напрышнік (напрішнік) м. - нал. p. (ЛГІ), наморднік м., намдрднікі мн. нал. p., усх.-маг. p., Гарад. (TC, ЛП, Каспяровіч), намордавіч м. - Лаг. (Варлыга), нахрапнік м. нал. p., усх.-маг. p. (ЛП, Бялькевіч, Станкевіч); налобнік 'частка аброці, якая праходзіць каля вушэй на ілбе каня': налдонік м. - нал. p. (ТС, ЛП), налдбавіч м. - Лаг. (Варлыга), падлдонік м. - пал. p., Гарад. (ЛП, Каспяровіч), нагалдунік м. - пал. p., Барыс. (ЛП, Шаталава), нагалдвіч м. - Лаг., Лоеў (Варлыга, Янкова), наглдвень м. - Браг. (Шаталава), нагалавенъ м. - пал. p. (ЛП); падшыйнік 'частка аброці, якая праходзіць у каня пад шыяй': падшыйнік м., падгарле (пудтарлё) н., падгарлё (пудгарле) н., пагарлё (пугарлё) н., падгорнік м., падвязка (подвязка, под язка) ж., падбардднік м., падбаруднік (пудборуднік) м. - пал. p. (ЛП), падбарддавіч м. - усх.-маг. p., Лаг., Круп., Браг. (НС, Бялькевіч, Варлыга, Шаталава), падбарддавіш м. - усх.-маг. р. (Бялькевіч), баруднік м. - пал. р. (ЛП); бакавы рэмень у аброці: бакавіца ж., бакавіцы мн., бакавіна ж. - пал. р. (ЛП); повад пры аброці: пдвад м., паваддк м. памянш. - пал. р., Чэрв. р., Астр., Беш., (Мат. Гродз., ЛП, ЖС, Каспяровіч, Шатэрнік, Станкевіч), павадзёц м., павады (повода) мн., пдвады мн., павадцы мн., павадкі мн. - пал. р. (ЛП), абрытНІК м. - Гл. (Янкоўскі, Станкевіч), прыбрдчнік м., прылёйчык м., прылёйштк м., прылёйцы мн., прылёйчыкі (прілёйчыкы) мн., лейчакі мн. - пал. р. (ЛП), кантар м. - Лаг., Уздз. (СЦБ, Варлыга), налыгач м. - Нараўл. (Мат. Гом.); уздзяніца ж. 'спецыяльная аброць, за якую навязвалі каня' - Мёр. (ЖНС); цуглі 'два металічныя звяны, якія прымацоўваюцца да рамянёў вуздэчкі i выкарыстоўваюцца для закілзвання каня': цуглі мн. - усх. з. (заходняя частка), гродз.-бар. г. (спа