Падгерац Жалезны прут, які злучае шворан з трайнёй калёс. падгёрац м. - Лаг., Гл. (Варлыга, Янкоўскі), падгэрац м. - пал. p., Чэрв. p. (ЛП, Шатэрнік), падгэйсцер м., падгэйстра ж - пал. p. (ЛП), падгёрчык м. памянш. - Гл. (Янкоўскі), падгэрц м. - Карэл., Бял. (Янкоўскі), падгэрць ж. - пал. р. (ЛП), тдгерцъ (підгірць) ж., пддгерць (пддгірт) ж., підгсіртынь ж. - Малар. (Н. сл-ець), падтарла н. - Драг. (ЖС), пудвязь (пуд язь) ж., надвязка ж., кныпалъ м. - Малар. (Н. сл-сць), цыбангп м., цыбаыты мн. - Вілен. р. (СПЗБ); расцяжкі мн. 'жалезныя пруты, якія злучаюць канец трайні з задком воза' - Малар. (Н. сл-сць). Падосак Вузкая жалезная паласа, урэзаная пад ніз восі драўляных калёс. падосак (пудусак, падысак) м. - пал. р., Беш., Лаг. (ТС, ЛП, ЖС, Варлыга, Каспяровіч, Станкевіч), паддска ж., паддскі мн., падускі (пудускі) мн. - пал. р. (ЛП, Насовіч, Станкевіч), падоснікі мн. - пал. р. (ЛП), завоса ж., завдска ж. памянш. - мясц. (Насовіч), ператыка ж. - Шчуч. (Сл. Гродз.), карась м., карасі мн., карасі мн. — пал. р., Дзятл., Чашн., Круп., Гл. (Мат. Гродз., ЛП, ЖС, Каспяровіч, Янкоўскі), крась м. - Мсцісл. (Юрчанка). Ручкі ў падушцы воза Драўляныя брускі, якія ўбіваюцца ў падушку воза i да якіх прымацоўваюцца драбіны, барты. ручка ж., ручкі мн. - асн. мае. г. (акрамя віц.-маг. г.), Мсцісл. (ЛАБНГ, Мат. Гом., ЛП, Бялькевіч, Шаталава, Юрчанка), ручкі мн. - зах.-пал. г., Пруж., Зэльв., Слон. (ЛАБНГ, ЛП), ручаны мн. - Навагр. (СРЛГ), наручыцы мн. - Добр
Дадатковыя словы
завбса, нарўчыцы, падўскі, пудўскі, рўчка, рўчкі
1 👁