зала ж. - Сен. (Каспяровіч), ьиарга ж., шаргавіца ж. - Драг. (ЛП), чарга ж. - Малар. (ЛАБНГ), мязга ж., мязка ж. - Жытк (ТС), мяча ж. - Хоц. (ЛАБНГ), макратэча ж. - Бяроз., Драг. (ЛАБНГ, ЛП), мдкрацъ ж. - Гродз. (Цыхун), мокра пагода Бераст., Пш. (ЛАБНГ), сырая пагода - Лоеў. (ЛАБНГ), гнілая пагода - Шчуч. (ЛАБНГ). Снег Атмасферныя ападкі ў выглядзе белых камячкоў, якія складаюцца з зорачкападобных крышталікаў; суцэльная маса такіх ападкаў, што пакрывае пэўную прастору. снег м., сняж ок м. памянш. - агульн., Смален. р. (СПЗБ, Мат. Гродз., ЖНшС, Дабравольскі, Шатэрнік, Мат. апыт.), снягі мн. - Смален. р. (Дабравольскі), сняж ынка ж. 'адзін снежны крышталік' - Ваўк. (Мат. Гродз.), пароша ж. 'снег, які толькі што выпаў' - Калінк., Раг. (СПЗБ), навісь (навясь) ж. 'снег, які ляжыць на дрэвах' - Дзятл. (ЖС), пддлгп ж. 'снег, які прыліп да галінак дрэў i інш. у час адлігі' - Смален. р. (Дабравольскі), набди 'снег на дарозе, утрамбаваны конскімі капытамі' - Гродз. (Цыхун), трусца ж. 'густы сняжок' - Бераст. (Сл. Гродз.), вдкідзь ж. 'густы снег, які падае камякамі' - Гл. (Янкоўскі), снегавіца 'густое снежнае покрыва' - Стаўб. (Мат. мін.-мал.), парошка ж. 'вельмі дробны сняжок', иарап м. 'дробны, гіухкі снег, які храбусціць над палазамі саней' - мясц. (Насовіч), веснавік м. 'веснавы снег з марозам' - Бераст. (Сл. Гродз.); дробны цвёрдм сухі снег: крупы мн. - Беш. (Каспяровіч, Станкевіч), крупа ж. - Кобр. (ЖНшС), сыпун м. - Чэрв. (СПЗБ, НЛ), брызголь м. - Гродз., Старадарож. (СПЗБ, НС), брызгуль м. - Гродз. (СПЗБ), сёран м. - Беш. (Каспяровіч), галадзіца ж. - Кобр. (ЖНшС), сёнечнік м. - Карэл. (Сл. Гродз.); вязкі, падталы снег: шалёпа ж. - Лід. (Сл. Гродз.), растардпа ж. - Лаг. (Варлыга); снег (веснавы або воссньскі), які ляжыць нядоўга (некалькі дзён), а потым растае: зазімак м. - Пух., Бял. (ЖС, Мат. дыял. сл.), (в)окід м. - пал. р. (ЛП
Дадатковыя словы
набдй, сыпўн
2 👁