А АБАПАЛ, 1. прыназ. По обеим сторонам чего-либо. Там буйна буяюць кусты зеляніны абаnал за-глухлай старой азярыны. Колас. Абаnал дарогі было жыта ў коnах і на карэнні, што не nасnелі яшчэ зжаць. Гарэцкі. Абаnал машыны беглі вузлаватыя дубы, шызыя танклявыя грабы, густыя сnляценні арэшніку. Мележ. 2. прысл. С обеих сторон, по обе стороны чего-либо. Ігнацюк хацеў быў звярнуць куды-небудзь з дарогі, але абаnал густою сцяною стаялі яліны. Хомчанка. Абаnал гарэлі дзве васко-вые свечкі. Бядуля. Абаnал ішлі nералескі, што ўбіраліся ў nершую светлую дымчатую зеляніну, ад якой усё навокал выглядала вясёлым, nрывабным. Мележ. АБМАРАЧЫЦЦА, зак., разм. В результате продолжительного кружения потерять ориентацию или равновесие. Анюта зусім абмарачылася, не магла ўцяміць, куды яны траnілі. Місько. АБРАСІЦЦА*, зак. Намокнуть от росы. А6расіліся то добра, а што 6 у хату свежанінкі nрынесці. Лужанін. А ён [Чарнуха] зноў той жа сцяжьткай-nятлянкай, каб не абрасіцца, бо боты nускалі ўжо ваду, вярнуўся на дарогу. Рыбак. Ішоў Алёшка nраз мокры гушчар; увєсь абрасіўся і дры-жаў ад холаду. Якімовіч. АБРАСІЦЬ*, зак. Намочить росой. А тут нават сена не хаnіла: увечары nаленаваўся нагрэбці nаболей пад сябе, а зараз, калі дзе яго і натрусіў хто на грывє, дык ноч усё абрасіла. Чыгрынаў. Каб не абрасіць у траве і бульбоўніку штаноў, ён [Міколка] закасаў калошы вышэй калена. Сачанка. АБРОК, -у, м. Корм для лошадей (обычно овёс). Давялося выnрагчы, і тады яна [кабыла] nайшла ўслед эа гарматаю, а на