Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 1. М. Я. Грынблат

 ◀  / 560  ▶ 
Лес i вада — родныя брат i сястра. «Працоўная слава» (Валожын), 26 красавіка 1961 г. 263. Плюнь на лес, каб язык аблез. Fed., 238. 264. Лес — бес. А. Русіновіч, 1954, Светл. 13.3.29. 265. Лесавое ў лес глядзіць. A. Русіновіч, 1954, Светл. 13.3.29. 266. Як у лесе гукнеш, так адазвецца. Fed., 162. 267. Граза ў лес не йдзець. Tyszk., 414; Шпил., Бел., 178. 268. Высокае дрэва здалёку відаць. А. Махнач, 1952, Уздз. 13.10.15. 269. Увесь лес роўны, адзін гук доўгі. Дуб., 64. 270. Зімой i летам адным цветам. А. Махнач, 1952, Уздз. 13.10.15; М. Бандарэнка, 1966, Маз. 13.3.29. 271. Калі на папушкі холад, то на цвет дрыжацьме стары i молад. Fed., 54. 272. Калі на дзераве, як траяк, то альбо сей, альбо няхай будзе так. red., 166. 273. Калі бяроза перад вольхай ліст распусціць, то лета будзе сухое; калі вольха наперад — мокрае. «Працоўная слава» (Валожын), 21 красавіка 1968 г. 274. Калі ўрадзіла ляшчына, то ўродзіць i ярына. Fed., 161. 275. Вярба таўстая, ды ў сярэдзіне пустая. Ігнат. 276. Без пары i грыб не расце. Сержтг., 132. 277. Грыбок на бок — баравік едзе. Нос, 29; Дуб
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
34 👁
 ◀  / 560  ▶