Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 1. М. Я. Грынблат

 ◀  / 560  ▶ 
Гора навучыць, як абаранкі есці. Л. Корсак, 1961, A tin. 13.9.11. 2033. Гэта не я гавару, гэта гора мае гаворыць. Ром., Бел., 1\ 295. 2034. Мы гора слаўцом, а яно нас дубцом. А. Ліс, 1968, Шчуч. а) Мы слаўцом, a ліха дубцом. А. Ліс 1967, Смарг. 2035. Як люба ды весела, дык i гора ніпачым. А. Махнач, 1952, Уздз. 13.10.15. а) Танцуй, калі гора прыйдзе. Ляцкий, 44. б) У горы жыць, дак не тужыць. Ром., Зап., I, 215. 2036. Гора мучыць, гора вучыць, гора песеньку пяе. М. Расюкевіч, 1965, Навагр. 13.10.2. а) Гора плача, гора скача, гора i песенькі спявае. Ахрым., 26. 2037. Чужое гора не такое, як свае. Бяльк., 491, Раснян. 2038. Людскому гору не радуйся. А. Русіновіч, 1954, Свет л. 13.3.29. 2039. Той не спагадае, хто гора не знае. С. Заянчкоуская, 1956, Церах. 13.3.29. 2040. Усё ў жыцці трэба, адно ліха не трэба. Янк., Дыял., I, 223, Глуск. 2041. Адкуль толькі тое ліха бярэцца, калі кепска жывецца. Сержп., 22. 2042. Ліха больш на свеце, як дабра. Fed., 164. а) Больш ліхога, ніж добрага на свеце. Fed., 165. 2043. На ліха чакай ліха, на дабро — дабра. М. Дуброўскі, 1956, Лелъч
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
12 👁
 ◀  / 560  ▶