Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 1. М. Я. Грынблат

 ◀  / 560  ▶ 
Хто ведае, як хто абедае. Нос, 176. а) Ніхто не ведае, як хто (другі) абедае. Tyszk., 429; Mien., 395; Дуб., 37а; Сержп., 25; Fed., 2. б) Ніхто не ведае, хто што абедае. 1961, Кап. 13.9.2. 998. Усяк ведае, як хто абедае. Ляцкий, 51. 999. Бог ведае, як хто абедае. Ляцкий, 4; Ром., Бел., I, 291. 1000. I бог не ведаў, як хто абедаў. Янк., 34; I. Януля, 1965, Bay к. 13.10.3. 1001. Абедаў, да жывот не ведаў. Нос, 117, Сержп., 37. а) Абедаў, а трыбух не ведаў. Fed., 2. б) Снедаў, абедаў, а жывот не ведаў. Fed., 305. 1002. Усякі абедае, ды не кожны ваду п'е. Радч., 246. 1003. Сёння паабедаем, а як заутра — не ведаем. Сержп., 25. 1004. Вужан не нужан, толькі б сыт быў. Нос, 18. а) Вячэра не патрэбна, калі i толькі сытым быць. Дуб., S. б) Вужын не нужын, а дораг абед. Добр., Смол., 77. 1005. Як бог дасць разжыцца, будзем i не вячэраушы спаць лажыцца. Крэмнеў. 1006. Міма рота лыжку не носяць. Ахрът., 39. 1007. У цемнаце еўшы, ложку за акарак не панясеш. М. Мелътчэнка, 1950, Гом. 13.3.29. 1008. Жывот з зэгарам не згажаецца. Нос, 42; Дуб,, 20. 1009. За губу да ў губу. Сержп
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
15 👁
 ◀  / 560  ▶