i шкумац'щь яе. 2. Тузаць, штурхаць. Не шкуматай мяче, я i так стамілася. Ш ЛУНДЛ ж. Жанчына, якая без справы ходзіць па вёсны, па хатах; пахатуха. Нашили гэтая шлунда, хвіліны дома не пасядзіць. І1ІЛЯКІ мн. Рознакаляровыя палосы на коўдры, адзенні. Кдудрау наткала, чдрныя шлякі на сівым пдлі. Ш МАЛЬЦАВАЦЬ незак. Пакрывапна слоем бруду, тлушчу ад працяглага нашэння. Ш МОНЬКА.ж. Знадворная частка палавога органа свойскай жывёлы (каровы, свінні, авечкі). А горочка якде: корове на пдлі шмоньку разбалі. Ш МУЛЯВАЦЬ незак. Доўга рэзаць, пілаваць тупым інструментам. Шмулявалі, шмулявалі калдду, ледзь кагур (націск?) адшмулявалі. Ш бРГАЦЬ незак. Шаркаць (нагамі). Чую: хтдсьці торгов нагамі. ШОТКА.Ж-. Маленькі нянвёрды качан капусты. ШПАР.м. Паз, выемка, паглыбленне. IIIПАР м. Прыстасаванне, з дапамогай якога адзначаюцца з двух бакоў бервяна лініі пад выемку, паглыбленне. [Шпар робяць удоўж бервяна ў час будоўлі, каб верхняе бервяно магло шчыльна легчы на ніжняе]. Ш ПАРЫ ЦЬ незак. Рабіць шпар - паз, выемку, паглыбленне на бервяне, якое выкарыстоўваенна пры будаўніцтве. Ш ПАРЫ ЦЬ незак. Хутка ісці, бегчы. Гляджу, /ванмои итарыць. ШГКЖ дзеясл.-выкл. Хутка падаць, стукацца аб што-н., утвараючы кароткі глухі гук. Яблыкі толькі шпок, шпак. Ш ПОКАЦЬ незак. Тое ж. Яблыкі шпокаюць з яблыні. Ш ГІУЛЫ ІЎЦЬ зак. Шпурнуць, шпульнупь, далёка кінунь. На. шпульт камень. Ш ПУЛЯЦЬ незак. Шиураць, шпуляць, далёка кідаць. Камень так далёка шпулящъ. Ш ПУНТ и Обыць ШПУНТАМ АД КОЖНАЙ БОЧКІ. Той, хто любіць умешваица ў многія справы. Не будзь шпун