ЧУВЁРА ж. элшц.-ацэн. Пра неахайную ненрыгожуіо жанчыну. Наша Гэлька на ігрышчы была як чувёра, брыдка на яе глядзёць было. ЧУЖЫ 1. прым. Чужы, не свой. Чужое ж багацце ў бакіяму кдліць. 2. м. Той, хто чужы, няродны. Чужыя шануюць, а свае готовы ў лыжцы ўтапіць. 3. //. Тое, што ўкрадзена. Као табё чужое приз бакі павыперла! (праклён). □ Не бяры чужога i не бойся нікога. ЧУХЛАН м. Нястрыжаны, непрычэсаны хланчук. Во, пдидзіцьу школу такім чухланам, сорому не абярэшся. ЧЫГА ж. Ножык (пры размове з дзецьмі). Не бяры чыгу: пальчык парэжыш, балець будзе. ЧЫНОЎКІ мн. Дошчачкі ў кроснах пасля ніту, якія служылі асновай для утварэння зеву. Чыноўкі перавядзі, калі ласка. ЧЬІРКНУЦЬ зак. Напісаць кароткі ліст. Заёдзеш- чыркні пару слоў. Ш IIIABIP ж. зб. Драояза, другарадныя, непатрзоныя рэчы. Шавір розную бра ii ь з собой не будзем. ШАЙКА ж. Вялікая драўляная пасудзіна для розных гаспадарчых патрэб. Ш АЛДАВАЦЬ незак. Заляцацца. Як прыйдзе наш Пёцька на ігрышча i давай з дзёўкамі шалдаваць. І1ІАЛДОН м. Пра дзіця з маўленчымі дэфектамі: якое не вымаўляе гук «ш» ці гаворыць, праглытваючы асобныя склады, словы. Шалдон наш так i не навучыўся гаварыць, х о і/іу i гадоў мае ўжо много. Прыдзець сусёдскі шалдон, во насмяёмся з ягб, як гаворыць. Ш А Л Д бН Щ Ь незак. Шапялявіць; не вымаўляць гук «ш» ці гаварыць, праглытваючы асобныя склады, словы. Яё дзіцяці так шалдднщъ: замёст «ш» вымаўляе «с». Унук іхні так шалдднщъ, не зразумёць, што i кажа. Ш АЛДЫ мн. Заляцанні. Твоё шалды, сын, непрыгджыя, дзікія
Дадатковыя словы
бакіямў, бўдзе, бўдзем, непатрзбныя, нікбга, нўюць, пдйдзіцьу, унўк, чужбга, шалдбн, іііу
6 👁