лёгкіх паводзін. Глядзі, Бацька, наша сікша прынясё ў падалё. С1НЮХА ж. Цёмная навальнічная хмара. Сінюхі плывуць, а ён дзе гуляе, сёна не сагрэбленае ляжыць. СІТНІЦА ж. Гатунак белага пшанічнага хлеба. Cimніцы купіла, з малаком яё любім ёсці. СКАБАРДА 1. агульн. Худы, кашчавы (пра чалавека). 2. ж. 3 запалымі бакамі, перахлябісты (пра карову). Выіішла на пашу карова — скабарда скабардой. СКАЛІЦІ» незак. 0 СКАЛІЦЬ ЗУБЬІ. Насміхацца з каго-н. Не люблю твайгд Ляксандра - вёчна скаліць зубы. СКАНАДА агульн. Хваравіты, няешчы (пра чалавека ці жывёлу). Як ужб надакучыла гэтая сканада, цэлае лёта дрэнна жарэ [свіння]. травы ён не падабраць, бацвінне ня есць, збіран ёй малдчнік. СКАНДОШ Ы ЦЬ зак. Укакошыць; разбіць, разламаць. Якую б цацку яму не купілі, зараз ён яё сканддшыць. СКАНОРУЗІЦЦА зак. Збаяцца, разгубіцца. Што ж ты скандрузіўся, не сароменся, дакажы сваё. СКАПЕЦ м. Баран спакладаны. Нядаўна скапца зарэзалі, сыты быў. лбю натапіла многа. Г'адуем яшчэ дзве яркі i скапци. CKAPOIMHAE н. Мяса; скароміна, скаромная ежа. Яна пасціць, не ўжывае скаромнае. СК ЕМ ІЦ Ь зак. Зразумець, сцяміць. Хлопчык малы, але скёміў хутка, што чагд. О, гзты хлопец скёміць, што рабіць. СКІЛБАСІЦЬ зак. экспр. Шмат прайсці, кружачыся на адным месцы. Кдлькі прайшлі, колькі скілбасілі, страх i падумаць. СКЛЬІГАЦЬ незак. Скавытаць, выць. Ажио жутка рдбіцца: Сямёнаў сабака склыгае ды склыгае. СКЛІОТ м. 1. Сякера для абчэсвання бярвенмя; склюд. Цяпёр склютам ніхтб бярвённі не чэша. 2. эмац.-ацэн. Скупярдзяй, сквапны. Склют гэты прыпшбу, тде яму пазыч, гэта яму дан, a ў самого зімди снёгу не возьмет
Дадатковыя словы
вўць, г'адўем, гадуем, жўтка, зімдй, зўбы, зўбьі, малакбм, мнбга, надакўчыла, падўмаць, прыпшбў, сарбменся, скапцй, скарбмнае, хлбпчык, хўтка, якўю, ямў
6 👁