нім огнём, ён ужо розум выстарыў свой, больш нічога не скажаш. РОТ м. □ Калі б, коб ды кобы. дык выраслі б у рдце бобы, i быў бы не рот. о огород. РУКА ж. О РУКА РУКУ МЫЕ (ШАРУЕ). Аб адносінах людзей, калі яиы пакрываюць дрэнныя ўчынкі адзін адпаго. О ДАВЁСЦІ ДА РУК. Вырасціць, закончыць паспяхова што-н. Дзякуй табё. Божа, што давёў да рук: ёсць што i з'ёсці, іў хлёве парадок. о Як ручкі зробяць, ток спінка i зносіць. □ Даў рукамі хадзі ногам i. РУМ м. Месца на беразе ракі, куды звозілі бярвенне для сплаву, захоўвалі яго, а раней i вязалі плыты; рум. Норум сёння прывёзлі стбикі, якія будуць з здутрашняго дня адгружацца ў Данбас. РУЧКІ толькімн. Нагружаныя сенам, саломай калёсы. Сёно того было адны ручкі. РУЧЫ ЦЬ незак. Шанцаваць. Яму ў жыцці ручыла, ён у кашульцы норадзіўся. РЬІССІО прысл. Хутка, рыссю (нра каня). Як сеў но коня, так рыссю i поёхаў. РЫХЛЫ прым. 1. Мяккі, пульхны (пра зямлю). ГІалоць добро было: зямля налясё такая рыхлая. 2. Хваравіты, слабы (пра чалавека). Чалавёк яё рыхлы. C САБАЧКАР.v/. эмац.-ацэн. Пляткар. Сабочкдр гэткі, ён такую плётку спляцё, розамам не дбидзеш. САВА ж. 0 ІДІ ПНЁМ АБ САВУ ЦІ САВОЙ АБ ПЕНЬ. Аднолькава, тое самае. Яму ўсё рбуна: ці пнём об сову t/i совой аб пень. СА ЗН ІЯН ІЦ Ь зак. Падсмаліцца. Прыгарнуў коюўлю да гарачай пёчкі, a кашуля тая i сазніяніла. САЛАВЁЙ м. □ У дурного салаўя дурныя i пёсні. САЛЕНКА ж. Невялікая пасудзіна для трыманпя солі; сальніца
Дадатковыя словы
tіi, бўдуць, гіалбць, дбйдзеш, здўтрашняго, зёсці, кашўльцы, кашўля, прыгарнўў, рбзамам, рбўна, рукў, рўчкі, савў, совў, стбйкі, такўю, шарўе, ямў
5 👁