ПАПУСЦІЦЦА зак. Дапусціць, дазволіць зняважліва адносіцца да сябе. Васіль папусціўся так, ёдзе на ім хто хдча, зневажае ягд. a ён тдлькі пасміхаецца. ПАРТАЧ м. Чалавек, які дрэнна выконвае працу, ncye матэрыял. Шпю ты думаў, што гэты партач табё адрамантуе веласіпёд? Наіўнае дзіі/я. ПАРХІ мп. Бруд; старыя анучы. Нявёстка яму заявіла адкрыта, што яна ягд пархі абмываць не будзець. ПАСЁЎРАЦЬ зак. Патрэскацца, пакрыцца балячкамі (пра скуру). Немачы рукі, пасёўруючь. П АСПЁХ м. □ Паспёх - курам на смёх. ПАСТАЯЛЬЦЫ мн. Квагаранты, жыхары, мушчаныя i аспадаром ма пражыванне ў дом. ПАСЦЕЛЬ ж. □ Што ў касцёле, тбе i ў пасцёлі. ПАСЦІЛКА ж. Даматканае накрывала, коўдра. Пасцілкі новы я заслала. ПАТРУХА ж. Пацяруха, труха; рэшткі дробнага сухота сена. Ці прынёсці табё, баба, патрухі? У кармуйіцы яё много сабралася. [Рэшткі, што застаюцца ў кармушцы або на месцы, дзе сена перакалочваюць. Патруха ідзе на корм свінням i курам у зімовы час]. ІІАЎДЗЁН и. Поўдзень, сярздзіна дня, абедзенны час. ГІАЎХІ мн. Удары па твары i вушах. Нізавошта наддаваў, надаваў яму паўхбу. П АЎШКІ мн. Toe ж. Во нетухі: заспрачаліся - i на паўшкі. ПАЎШ АЬЗЛАК м. Падростак. Сын яё - ужд такі ладны паўшабэлак. ПАЦУБЁЖ КА ж. Палка, ладны дубец. Уханіў пацубёжку, напо трапілася над рукі, ды na спінё яму: не лезь жаба над калёсы. ПАЦЯГУШ КІ толькі мн. Пазяханне з пацягваннем. Пацягушкі - на растушкі [гаворыцца тады, калі дзіця ці жывёла пацягваецца]. ПАЦЯЎПЁНЬ.й. эмац.-ацэн. 1. Маруда, непаваротлівы, павольны чалавек (пераважна мужчына). Пайшду нацяў