ІМЬІМРА агулыі. Маўклівы, неразгаворлівы чалавек. ии будзь мымрой, запытайся ў людзёй, язык i да Кіева даfoy зндидзе. М ЯЖ ДЖ ЎЛІЦЬ незак. Мяць, здрабняць. Мяжджуліць Ьхрапё. ІУІЯЗДРА ж. Мяккая частка дрэва паміж карой i драўнінай; у бяросце праслойка камбію. У галодпыя гады людзі Iіяздру t'"; МЯЛЕН м. Ручка (дзяржанне), пры дапамозе якога п ры водзілі ў рух жорны; млён. У Казіміравых ждрнах мяy „ зручны такі, ім так лёгка малоць. [Верхнім канцом ггга дзяржанне свабодна ўмацоўвалася ў дошцы з адтулінай, a ніжнім канцом устаўлялася ў acoбую драўляную адтуліну, прымацаваную да жалезнага вобада жорнаў]. M ЯЛIЦА ж. Зяпа, пашча. Дала быку травы, узяўся ёсір uu ўсю мяліцу. Есць ua ўао мяліцу. МЯНТАШКА ж. Наждачная лапатка, якой востраць косы; мянташка. Мянташка, бач, стачылася зусім, новую набываііь трэба. М ЯМ ЛІЦЬ, М ОМ ЛІЦЬ, М бМ Н ІЦ Ь пезак. I. Невыразна, незразумела гаварыць; мямліць. Слова сказать не можыць, мямл 'щь сабё штосыр' над нос. Злосць бярб, зразумёць нёльга. што ён мдмліць. 2. Уплятаць, умінаць (пра е*У). Затбе ён i тбусты такі, што мдмліць i момліць без нерапынку. A гэты ўсё яшчэ момніць, ужд вочы тдлькі яноўпыя, a ёнусёесць i есць. A гдтыўсёмдмніць імомніць, Калі ён ужб наёсца. м я н т А ш ы ць незак. Вас грыць мянташкай; мянціць. сЧен мянташыць касу тріба. МЯРЛОГА ж. Логава (нра свіней). Свіння мярлогу сабё Шрбіла.. ў я р Уж к і мн. Складкі на сукенцы, кашулі. Плаще Ш ўскіапранула, кофта бёлая, вышытая, сама як лялька. (■ . ' А ж. экспр. Ладны кавалак мяса. Лрыйшду да "С1- а ён мясюгі добры кавалак наварачвае
Дадатковыя словы
iіяздрў, быкў, вбчы, галбдпыя, зндйдзе, зрўчны, касў, лрыйшдў, мбмліць, мбмніць, мяжджўліць, мярлбгу, скіапранўла, тбўсты, штбсыр, імбмніць
3 👁