КА ІІІЦЕЛЬ ж. Валакіта, важданіна, цяганіна. ГзтЛ каняцёль тдлькі, ёй i конца не бачна. KAHKA ж. Бідончык. Прыйшду з канкай i прдсіць.] «Цётка, дай крыху малака». КАПЁІІІКА ж. Невядікі стажок сена, саломы i імш. Капёшак настав ілі много, але ж сёна ў іх зусім сырое. КАПОТ м. Верхняе жаночае адзенне; сукенка. Суворавіха пашыламне капот. КА П ТУ РЬІмн., КАПТУРлл Всрхнія сцейкі печы, якія ўзвышаюцца над ляжанкай i на якіх праходзяць дымаходы (?). Схаваўся ua пёчы за каптур i сядзіць сабё. КАПТУР л/. 0 3 КАПТУРОМ. Вышэй краёў. з верхам. Набралі ягад два вядры з каптурдм. КАПШ ЎК.и. Скураны кісет для тытушо, махоркі, які сцягваснца шнурком. 3 раніцы наб'ё пбупы капшук табакі i да вёчара выкурыць усё да грама. КАІІМ ЛІЦЦА пезак. Задзірацца, заводзінца; зневажаць. Змаёй нявёсткай цяжка было сёння гаварыць: капылілася, перадражпівала, зневажала. КАРАСКАЦЦА незак. 3 цяжкасцю прабірацца праз што-н., лезучы ўгору. КАРЗІНА ж. Кошык, зроблсны з лучыны. Адам такія добрыя карзіны робіць, люба паглядзёць. КАРОВА ж. □ Сала - ямка, а кардва - мамка. КАРХАВІННЕ н. зб. Макрота, якая выдзяляецца пры кашлі. Хто твоёкархавінне прыбіраць будзе? КАРХІ мн. Toe ж. КАРЦЁЦЬ незак. 1. Пра неадольнае жаданне ведаць. Kapipifh яму давёдаща, куды пайшла маці. 2. Жадапь, монна хацець. Так табё ўжо карціць залёзці пад стол. КАРШ'ЭІІЬ н. Карак. Надаваў надаваў ямуў каршэнь. i КАСАВІЛ ЬН A ii. Ручка (дзяржаннс)у касе; кассё, касіл ьн а. КАСАВУРЫ прым. Касавокі; які мае касавокасць. АдзП сын, i той касавуры. КАСАВУРЫЦЦА незак. Касавурыцца, касіцца. КабЫ' ла касавурыцца. глядзі, каб а задкам не ўдарыла
Дадатковыя словы
бўдзе, дббрыя, каптўр, каптўрлл, капшўк, каршэііь, касавўры, касавўрыцца, крыхў, набё, пбўпы, прыйшдў, ямў, ямўў
3 👁