дзярэ, ягд i баяцца. Век глотку дзярэць, паслухаць человека не даець. Сямён на кожным схддзе глотку дзярэ, вот пибшчыш свайгд i даб'ёцца О ДРАЦЬ КАЗЛЫ. Ванітаваць (часцей пры моцным ап'яненні). Мама, а Ваньку дрэнна, рн нават козлы драў. ДРАЧКА ж. Прыстасаванне, з дапамогай якога адзначаюцца з двух бакоў бервяна лініі пад выемку, шиар. ДРУГІ прым. □ Пусці - павалюся, другіх падаб'ю. ДРЫ ГАЛАЎКА ж. 1. Высокая хударлявая жанчына з развалістай хадой. Ну, пайшла дрыгалаўка, аж смех иярэ, як калясо крывде. 2. Празмерпа худая пранырлівая жывёліна. Нашу дрыгалаўку [кабылу] хоць у засек насадзі. ня вёрым. што выліняець. Карова наша - дрыгалаўка гэткая, скубаць траву не жадаіць, туды нік, сюды нік. ДРЫ Н м. Палка, прут. Узяць бы тдлькі добры дрын ды выпратаць як налёжыць, дык не рабіў бы так болыи. ДРЭИФ Щ Ь незак. Паддавацца пачуццю страху, баяцца. Што ён дрэйфіць усё? ДРЭННАЕ //. Кепскае, нядобрае. Доброе мне скажи, А Дрэннае на сухілес нясі (з замовы). [Гаворыцца, калі туш ка падае вестку: сарока трашчыць,! б'ецца у акно сініца ці іншая птушка]. ДУГ дзеясл.-выкл. Адрывіста, выразна стукаць, стукну ць. Чую: нехта дуг, дуг, дугае ў дзвёры. ДУГАЦЬ незак. Тое ж. Дугае хтосьці ў дзвёры. ДУМА ж. и Домашняя дума ў дарозе не годна (прыгодна). ДУНДА ж. Соска. Ап, які вяіікі, а дунду з рота не выпускав. ДУНДУК м. экспр. Тугадум, нерашучы. Гдты дундук не дадумаецца зайсці ды папытацца, так / будзе хадзіць каля хаты. ДУНДЭЛЩ Ь, ДУДЭЛ Щ Ь незак. Смактаць, ссаць. Парасяткі памінутна дундэляць матку, тая ўжо ў шчэпку схуднёла. ДУРАЛЕИ м. Дурань. Не вёдаеш, дуралёи жа паншду справу вырашаць, хіба ён чагд даб'ёща
Дадатковыя словы
апяненні, бецца, бўдзе, дабёцца, дабёща, дадўмаецца, дундўк, дўгае, дўнду, падабю, памінўтна, паншдў, паслўхаць, чўю
8 👁