А АБЛЛДЗЁЦБ зак. экспр. Здуриець. Мой Іванужд абалдзёў. ABAPMĆT,vr Нягоднік, прайдоха. Здружыўся з обормотам гэтакім, ён цябё доброму не навучыць, да добрага не прывядзё. АБДЗЯРУЖ НЫ прым. Парвапы, вельмі зношаны (пра адзенне). За работай искалi, дзёці хддзяцьу абдзяружным, аблатаць няма калі. АБЛАВУХІ прым. 3 вялікімі, абвіслымі вушамі. Аблавухага парасёнка купляй, аблавухія свінні ёшчыя. АБЛЫ ХАНЫ дзеепрым. Марна патрачаны. А БОРА ж. Хлеў. Лодзь загналi карду у абдру, чада ж такое: голодных з поля прыгналі. АБОРА ж. Вяроўка з пянькі ці канапель, якой прымацоўвалі да мог лапці; абора. АБСТРА КІВІЦЦА зак. Апячыся крамівой. Ня лезь у страківу, абстраківішся. АБЦбГАНЫ дзеепрым. Забруджаны, запэцканы, заплюханы (пра адзенне). Апранула юбку, яна ж знізуўся абцдгана. АБЦбГАЦЬ зак. Забрудзіць, запэцкаць, заплюхаць (ира адзенне). Трэба ж так. штаны абцогаў, паглядзі, які ты мурзаты, колькі на табё бруду. А БЧ Ы Ч Ы РЫ Ц Б зак. Абабраць, сашморі нуць (пра ягады). Вось маладзёц, знайшду куст І, як бачыш, абчычырыў. АБШ ЧАПЕРЫ ЦЬ зак. Абняць, прытуліцца. Падбёгла да бацькі, абшчапёрыла ягб i цалуіць. АБЯЗВЁЧЧА н. Пра грувасткую, нязручную рэч. Аграбільна ж зрабіў, не аграбільна, а абязвёчча нёнкае. АБЯЦАПКА ж. □ Абяцанка-цацанка. а дурнюрадасць. АБ'ЯГОРЫ ЦБ зак. Абдурыпь, падмануць. Так i глядзи/ь, каб ягб аб'ягдрыць. А ВЕЧ К А ж. О БЯЗМОЗГЛАЯ АВЁЧ К А лшшк. Тугаду м, безразважны. Трэба ж быць такой бязмдзглай авёчкай, каб