ЗАТКАЛО ЗАТКАЛО, и. Корак. У нора лежало заткало од пляшкі ў шкафчыку, а зарэ ек у воду кануло. ЗАТОБ, часц. Ледзь. Затоб не ўспеў на аутобус, неяк вон цепэр раней поехау. ЗАТОУКА, ж. Здор. Свіння жырная, то затоўкі багато было. ЗАТЫЛОК, м. Клінок, з дапамогай якога мацуецца каса да касся. То ж зусем абылеякі затылок: коса не дзержыцца. ЗАЎШЭ, прысл. Заўсёды. Заушэ дзеці называлі бацька i мацеру толькі на Вы. ЗАХОД, м., устар. Месца летняй стаянкі жывёлы (пераважна кароў). Бало коровы далеко стоялі ў заходзі, але трэба было носіць одтуль молоко кажды дзенъ. ЗАХОДЗЩЦА, зак. Раскрычацца. Гэто ж заходзіласа жонка на мэне, чого я так дзешэво порося продау. ЗАХРОМКА, ж. Стрэмка. Мо ты достанет мне з пальца захромку? ЗАХРОМЩЬ, зак. Застраміць. Захроміў ногу, да зробіўса нарыў. ЗАЦЁНЛІВЫ, прым. 1. Непаслухмяны (звычайна пра каня). Конь зацёнлівы попаўса - неможна ораць соткі. 2. перан. Зацяты, упарты (пра чалавека). Щ ж з гэтой зацёнлівой можна поговорыць? Зачыніцца ў комору i моўчыць. ЗАЧАВЩЬ, зак. Задушыць. Машина куру зачавіла на дорозі. ЗАШКОРУЗНУЦЬ, дзеясл., зак. Заскарузнуць. Кажды дзету земле колупаюса, ужэ рукі зашкорузлі. ЗАШМОРЫГАЦЬ, зак., экспр. Занасіць, запэцкаць. Зашморыгау штаны, то бэры сам іх пэры. з а ш ч Ур ы ц ц а, зак. Змізарнець. Мабыцъ, здохне наш кабанчык: зусем зашчурыўса. ЗБАНДЫЖЫЦЦА, зак., экспр. Узабрацца. Нема ўжэ ніяк сілы ледзь збандыжыласа на воз. ЗБЛЯКНУЦЬ, зак. Схуднець, страціць румянец на твары. Ганна зусем золякла, стала непохожой сама на себэ. ЗБОЎКНУЦЬ, зак. Падняцца на паверхню вады. Гуркі ў бочцы збоўклі да несмачные зробіліса. ЗБУРЫЦЦА, зак, экспр. Надумацца. На дворэ такая непогодзъ, а воны збурыліса ў лес іці. ЗГОЛОДНЕЦЬ, зак. Згаладацца. Зголоднеў за дзет бэз полудня. ЗДЫРДЗЩЦА, зак., груб. Здохнуць. Нешчо корова з'ела недобрэе, да чуць не здырдзіласа. ЗЗАМОЛОДУ, прысл. 3 маладых гадоў. Я ззамолоду бояласа холоду
Дадатковыя словы
зблякла, збўрыцца, зела
6 👁