ДНЕУкА ГЭБЫ, часц. Быццам. Прышоў з арміі, да гэбы не той хлопэц стаў: поспраўнеў, порозумнеў. ГЭСКА, ж. Гестка. Гэску ў споніцу ўшыла, так трохі хороши. ГЭТТЫ, прысл. Тут. Гэтты дрова складом. д ДАТО, часц. Гэта. Дато я буду ждацъ, покуль вон надумаецца мне помогці? двоян, м., жспр. Двойка. Зноў двоянаў дзённіку прынёс? ДЗВЭРЦЫ, мн. Веснічкі. Зачыняй дзвэрцы на зашчэпку, бо можэ свіння чужая залезці ў город. ДЗЕЖКА, ж. Дзяжа. Цепэр хлеба не пэком, то дзежка недзі на хаці валяецца. ДЗЕРЖАЛНО, н. Тронкі. Дзержално трэснуло ў вілках. ДЗЕРУГА, ж. 1. Навалочка. Попрасовала дзеругі на подушкі. 2. Насыпка. Пух вылазіць з дзеругі. ДЗЕРЭВША, ж. Бервяно. Шчэ моцная дзерэвіна. ДЗЁРЭВО, н. Дрэва. Здаецца, недаўно садзілі дзерэво кэле хлева, а ўжэ выросло вэлікэ. ДЗЕЎЗНО, ж., неадабр. Дзяўчына. Як тобе, дзеузно, не стыдно: столькі роботы, а ты лежыш до поўдня. ДЗЕЎЧУР, м.9 жспр. Хлопчык, які сябруе з дзяўчатамі. Дзеучур з дзёучатамі грае ў мяча. ДЗЮОЛЮДДЗЕ, н., жспр. Тое, што выклікае здзіўленне, насмешку. Гэто ж суседзі шчэпіліса біцца на вэселлі да такого дзіволюддзя наробілі. ДЗІВЭР, м. Мужаў брат. Часом дзівэр прыходзіць до нас. ДЗІРКОВАНЫ, прым. Дзіравы. Дзіркованы чыгун, трэба выкінуць его. ДЗЮДЗЮРКАЦЬ, незак. Пра дзіця, якое толькі вучыцца гаварыць. Малэ ўсе нешчо дзюдзюркае, але ьичо вонэ хочэ сказаць - важко розобрацца. ДЗЯЛКА, ж. Участак зямлі. У гэтом году мы вэлікую дзялку буракамі засадзілі. ДЗЯННА, ж. Дзядзькава жонка. Одкуль вы, дзянно, ідзеце? Mo до сына ходзілі? ДНЁЎКА, ж. Працадзень. Пойду заўтра ў колхоз на роботу, мо брыгадзер днёўку запішэ
Дадатковыя словы
ьйчо
10 👁