ВЫТНУЦЬ ВЫТНУЦЬ, зак., экспр. Выцяць. Моўчы, бо ек вытну добрэ, то ўспокоісса. ВЫТНУЦЦА, зак. Моцна стукнуцца аб што-небудзь. Зачэпіўса за пэрэкладзіну ў дзвэрах да так вытнуўса головой, шчо неможна вытрымаць, гэтак боліць. ВЫТРЭБОВАЦЬ, зак. Займець. Вытрэбоваў спраўку, шчо роботаў у колхозі после войны. ВЫХАРАШАЦЬ, зак. Кастрыраваць (звычайна парасят). Позові Івана, нехай выхарагиае поросят, бо попэрэростаюць. ВЫХВАЦЕНЬ, м. Тоўсты блін з хлебнага цеста. Ек цеста трохі оставалосо после хлеба, то маці выхватня пэкла. ВЬІЦЕПНУЦЬ, зак. Вытрасці. Выцеті просцілку да занесіўхату. ВЫЦІ зак. Выйсці. Заблудзіўса ў лесі i не могу выці на дорогу. ВЫЦЫГ АНІЦЬ, зак., экспр. Toe, што i выкандзіць. ВЬІЦЯГАНКА, ж. Саматканая посцілка з рознакаляровымі ўзорамі. Над выцяганкой трэба попокорпець: yce цвэтные ніткі закладаюцца ў основу пальцамі. ВЬШІКАРОК, м. Скварка. A вышкаркі чого не хочэш есці? ВЫШЧЭЙ, прысл. Вышэй. Трэба было вышчэй дошку прыбіць. ВЫШЧЭРАЦЬ, незак., экспр. Паказваць (язык, зубы). Пэрэстанъ вышчэраць язык, бо страпкачом получыш. ВЫШЧЭРКА, ж. Той, хто шчэрыць зубы. I ў кого вона ўдаласа гэта вышчэрка? Бэз конца зубы звэрху. ВЫШЧЭРЫЦЬ, зак. Агаліць. Да к чому твоя гэта мода: вышчэрыла грудзі i ходзіш пэрэд людзьмі. ВТОРОЕ, м. Вірок. Ек кросна ткалх, то в'юрком змотвалі ніткі ў клубок, бо руку можна было шчохацъ. ВЭДЛУХ, прысл. У параўнанні. Вэдлух той сапачкі, шчо зробіў быў Сцепан, гэта зусем абылешчо. ВЭЛІКОННЕ, н. Вялікдзень. На вэліконне стараліса купіць дзецям новую одзежу. ВЭРХ, м. Вяршкі, смятана. Вэрх трэба познімаць у глечыках, да масло зоб'ём к недзелі. ВЭРХОВОД, м. Маленькая рыба, якая плавае каля паверхні вады. Вэрховоды зусем кэле бэрэга плаваюць. ВЭРХОЎЕ, н. Сена з самага верху стажка. Не захочэ корова есці гэтэ вэрхоўе. ВЭРЧ, м. Лазовая кара для пляцення лапцей, скручаная ў выглядзе васьмёркі. Бало лозу дралі, скручвалі ее ў вэрч i сушылі
Дадатковыя словы
вюрком, зобём
14 👁