Народнае слова (1976). А. Я. Баханькоў

ГУ С ЬЦ Е'Ш ж. Гушча, густая частка стравы. Дыбаў гусьцежы, а то адзін шчолък у місцы. ГЪ Л А Г У 'Ш К А ж. Гузачок. Гълагушк1 нейкіі на шыі. Г Ъ Р С Ь Ц Я ' ж. В язанка ачыш чанага лёну з 20 ж мень. Д Р О 'Ч Ы ЦЬ незак. Д ал ік атн а i ласкана назы ваць па імю. Дрочуць яго Васінька, а пішуць Васіль. Д Р Ъ В А С Ь Н Е 'К м. Дры вотня. Д Р Ы Ё У К А ж. Б яроза з роўнай слаістай драўнінай. Д У П К О 'М прысл. Старчаком. Дупком вушы ў зайца. Д УР ж. Гной. Стъкан дуры нъкъчал1 ж жъвъта. Пацісьні скулку, ніхай дур выйдзіць. Ж А 'У Н Ъ Р К А ж. Ж аўранак. Жарнърка пяець, як стануць пръталки Ж У Л Ё М Ъ К м. Н екалькі ж м енек трапанага лёну. ЗА К У 'Л Ь Ч Ъ В А Н Ь Н Я «. Снапочкі для застрэш вання. ЗА Л Е 'ЦЬ незак. Стыдь, калець. Пасеім, а які толк? Залеіць зярно ў холъдз1. ЗА М Е 'Т Ъ К м. П ры кмета, адзнака. I заметку німа, што браў. ЗА 'М ІЦ ІЛЬ ж. Завея. Заміціль нъ дварэ, сьнех. З А Т В ОФ м. Г рудабруш ная перагародка ў жывёлы. ЗА Т О 'Р м. А дна выганка брагі. ЗГ О 'Н Ш Ч Ы К м. Плытнік, сплаўшчык. З ІЛ Я З Е 'НЬ м. К ачар. З Н Ъ В Я ' прысл. Спачатку (пакуль свеж ае, новае). Знъвя зьем, а посьлі нет ахоты і[пра ц ы булю]. З Ъ Б Ъ Р С А 'ЦЬ зак. Сцягнуць заш м оргнутай у дзіркі вяровачкай, ш нурком (мяш ок, к ісет). Зъоърсащъ цябе дзяцька ў рукзаку. Зъоърсар кісет i з'ьвізаў. ЗЪ Л А К О 'М прысл. Н а золку, на світанні. З Ь Д З ІВ І'Ц Ц А зак. У выразе: ні зьдзівіцца — не надзівіцца. Hi зьдзівіцца, які харошы лён! Hi зьдзівіліся людзі, якія харошыя дзеці ў мяне былі! ІЛ м. К рухмал. 3 ілу ньпікла бліноў. Hy i бульба, адзін іл! К А В Э 'Н Ч Ы Ц Ц А незак. М учыцца, пакутаваць (ад раны, ад бол ю). Кавэнчыцца даўно, пабілі добра. К А Ж Ы 'Н Н Ы Й займ. Кожны. У кажыннъга свае думы. К А П Н У 'ЦЬ зак. Крануць, ш авяльнуць. Кот лапкъа яе (мыш) капнець i глядзіць. К А С Ь Ц Ё Р м. Сцірта колатых дроў. Дровы у късьцяру път сьцяной